سرمای زمستان میتواند لذت یک سفر را به خاطره ای تلخ تبدیل کند. همچنین عدم استراحت شبانه در یک سفر کمپینگ خستگی روز بعد را بهمراه خواهد داشت. از این رو گرم کردن داخل کیسه خواب و یا چادر از اهمیت بسزایی برخوردار است. در مقاله های مختلف سایت کویرها و بیابان های ایران میتوانید مطالب مفیدی در ارتباط با انتخاب کیسه خواب و چادر مناسب بیابید از این رو در این نوشتار به نوع و جنس کیسه خواب و چادر اشاره ای نخواهم کرد.
یکی از روشهای موثر گرم کردن کیسه خواب استفاده از بطری آب گرم است. به این صورت که ابتدا آب را بوسیله گاز پیک نیک و یا آتش به نقطه جوش برسانید و سپس مقداری از آب را بر روی سطح خارجی بطری پلاستیکی خالی بریزید. این کار باعث خواهد شد، بطری هنگام پر کردن آب جوش فرم اولیه خود را از دست ندهد. سپس بطری را از آب جوش پر کرده و نیم ساعت قبل از خواب درون کیسه خواب قرار دهید. بسته به درجه حرارت محیط و جنس کیسه خواب، به طور میانگین بمدت 3 ساعت کیسه خواب را گرم نگه خواهد داشت. پس از سرد شدن آب، بطری را از کیسه خواب خارج کنید و یا بطری آب گرم جدیدی جایگزین نمایید. توجه داشته باشید که استفاده از آبی که درصد نمک بالاتری داشته باشد میتواند مدت زمان بیشتری حرارت را حفظ کند (نمک باعث بالارفتن نقطه جوش آب میشود به این معنی که آب بجای 100 درجه در 120 درجه به نقطه جوش خواهد رسید) در صورتی که از آب با غلظت نمک بالا استفاده میکنید مراقب باشید که بطری آب گرم به پوست شما آسیبی نرساند.
آتروپادها میتوانند جهت گرم کردن کیسه خواب مورد استفاده قرار گیرند با این تفاوت که راندمان بطری آب جوش را نخواهند داشت و حرارتی به مراتب کمتر ارایه میدهند.
یکی از روشهای گرم کردن کیشه خواب استفاده از دستگاه هایی است که با باتری کار میکنند و جریان الکتریسیته را به حرارت تبدیل میکنند.
همچنین دستگاه های گرمایشی که با سوخت بنزین زیپو کار میکنند و در حدود 4 ساعت درون کیسه خواب را گرم نگه میدارند از روشهای موثر گرم کردن کیسه خواب محسوب میشوند.
متاسفانه باور عامه جامعه اینگونه است که استفاده از لباس بیشتر در هنگام خواب باعث احساس گرمای بیشتر می شود. در صورتی که استفاده بیش از حد از لباس در هنگام خواب اثر عکس داشته و چه بسا شما سرمای بشتری را احساس خواهید کرد. علت این احساس سرما شعاع بحرانی مکانیک سیالات است که تایید میکند چنانچه عایق پیچیده شده بر روی یک منبع گرمایی از شعاع بحرانی منبع بیشتر باشد انتقال گرما از منبع به محیط نه تنها کاهش نخواهد داشت بلکه از حالت بدون عایق نیز بیشتر خواهد شد.بهترین روش استفاده از لباسهای استرچ (ترجیحا نانو) و نپوشیدن جوراب در کیسه خواب است. این روش باعث خواهد شد که محیط و جداره های کیسه خواب در اثر انتقال دمای بدن شما دایما یک تعادل گرمایی با بدن شما داشته باشند و شما احساس سرمای کمتری خواهید کرد. پاها بدلیل فاصله زیاد با قلب همیشه از سایر نقاط بدن سرد تر هستند. نپوشیدن جوراب در کیسه خواب باعث خواهد شد گرمای درون کیسه خواب به پای شما انتقال پیدا کند. فراموش نکنید این روش برای کیسه خواب هایی موثر است که از جنس خوبی برخوردارند و در مورد کیسه خواب های با الییاف بی کیفیت پاسخگو نیست.
ریختن ذغال در زیر کیسه خواب و یا چادر و مدفون کردن آن با لایه نازکی از شن یا خاک روش بسیار مناسب برای مبارزه با سرما است. به خاطر داشته باشید که سرما از زیر نفوذ میکند در نتیجه گرم کردن زمین در هنگام خواب بسیار روش کارامدی در مبارزه با سرما خواهد بود. استفاده از فوم در زیر کیسه خواب یا چادر جهت ایجاد مانعی عایق در برابر سرما از دیگر کارهایی است که نتیجه موثری خواهد داشت.
استفاده از بخاری هایی که با گاز کمپینگی کار میکنند میتواند به طور متوسط 2 ساعت محیط چادر را گرم نگاه دارند. گاز کمپینگی در هنگام سوختن و ترکیب با اکسیژن تولید منواکسید کربن نمیکند در نتیجه خطری شما را تهدید نخواهد کرد. مراقب باشید بخاری واژگون نگردد چون میتواند باعث آتش گرفتن چادر و آسیب جدی به شما شود. هرگز بخاری یا گاز پیک نیکی که از گاز متان استفاده میکنند و ذغال قرمز را برای گرمایش درون چادر قرار ندهید. گاز متان پس از سوختن مونواکسید کربن تولید میکند که میتواند شما را بیهوش کند و در مدتی کمتر از 10 دقیقه باعث مرگ شما شود همچنین ذغال قرمز چوب گازهای سمی از خود تولید میکند که برای سلامتی شما مضر است.
نظرات بسته شده است.