ملخ ها چون انواع مختلفی دارند، با زبانها و لهجه های گوناگونی سخن می گویند و چه بسا ملخی از نژاد خاص، زبان ملخ نژاد دیگر را نفهمد و مقصود او را درک نکند. همچنان که مثلا یک فرد چینی، مقصود یک عرب را نمی فهمد؛ یا یک بومی آفریقایی، سخن یک فرد آمریکایی را درک نمی کند.
برای صحت این موضوع، به پاره ای از تحقیقات جانور شناسان در زیر اشاره می کنیم:
ملخها با "آزمایش صدا" بیگانگان را می شناسند. دو نوع از این ملخ ها وجود دارند که از یک خانواده و بسیار شبیه هستند. اختلاف صدای آنها هم بسیار ناچیز است. ولی همین اختلاف موجب می شود که آنها مطالب یکدیگر را نفهمند. هنگامی که این ملخ ها در طبیعت آزاد باشند، هرگز با یکدیگر جفت نمی شوند.
صداهای مختلف ملخ:
ملخ می تواند بیش از 50 نوع صدای مختلف از خود بروز دهد. برای تولید صدا، این حشره ساق پای دندانه دار خود را بر رگه های بال سخت خود می ساید. صداهایی که ملخ ها ایجاد می کنند، بنا به قواعد بسیار منظمی به جملات و کلمات تقسیم می شوند. هر کدام از این صداها با حرکت مخصوصی از ران دندانه دار حیوان پدید می آید. ملخ می تواند با تغییر نیرویی که پاهای خود را می مالد و یا با تغییر تعداد دندانه هایی که بر بالش می ساید، صداهای مختلفی ایجاد کند.
معمولا ملخ های نر و ماده در میان علفزارها آواز سر می دهند. هر نری آواز خود را می خواند. اگر صدای او به گوش ماده ای برسد، او از یک لحظه که صدای نر به گوش نرسد استفاده کرده و به او جواب می دهد. اگر آنها توافق کنند، ملخ نر به سوی آوازه خوان نامرئی پرواز می کند. گاهی ممکن است این ملخ با رقیب نری روبرو شود. به محض اینکه دو رقیب یکدیگر را می بینند، به شدت شاخکهای خود را به حرکت در می آورند و پاهای عقب خود را نیز حرکت می دهند تا به هم بفهمانند که چقدر قوی هستند. اگر رقیب از میدان به در نرود، با انبرکهای برنده به جان هم می افتند تا عاقبت یکی پیروز شود. عجیب این است که در این کشمکشها که دو دقیقه طول می کشد، کمتر اتفاق می افتد که ملخ ها عضوی از یکدیگر را ناقص کنند
نظرات بسته شده است.