| نام فارسی: کلوت های منطقه دشتی
نام انگلیسی: Dashti region’s Kaluts |
 |
این منطقه در موقعیت جغرافیایی N2841 E5109 در استان بوشهر واقع است. کلوت عوارض طبیعی و جغرافیایی کم ارتفاعی است که در اثر فرسایش آبی – خاکی و هوازی در کوه‌های رسوبی یا تپه ماهورهای نقاط بیابانی و کویری به وجود می آیند.
کلوت‌ها به دلیل شکل‌پذیری شگفت انگیز و متنوع، پدیده‌ای چشمگیر و چشم اندازی کم نظیر را معمولاً در پهنه های چند ده کیلومتری به وجود می آورند که در کنار یکدیگر قرار گرفتن آنها جلوه‌ای خاص به منطقه می بخشد به گونه‌ای که گاه به شکل شهری باستانی، خاموش و خیال انگیز جلوه می‌کند.
منطقه دشتی پهنه وسیعی در میانه استان بوشهر است که مجموعه ای از زیباترین رخنون های طبیعی را در خود جای داده است. ساختار طبیعی این شهرستان به گونه‌ای است که بخش‌های ساحلی، کوه، دشت، بیابان و جنگل در کنار یکدیگر ژئومورفولوژی آن را شکل داده است و این شهرستان تاریخی را به موزه‌ای بدیع و شگفت انگیز از آثار طبیعی تبدیل کرده است.
بخش هایی از شهرستان دشتی جز مناطق بیابانی به شمار می رود که بخش عمده ای از کوه مند را نیز دربرمی گیرد این کوه اگر چه از لحاظ گیاهی جز مناطق فقیر محسوب می شود اما ساختار آن موجب پدید آمدن عوارض زمین شناختی متعددی مانند کلوت ها و یاردانگ ها شده است که به آن زیبایی خاصی بخشیده است. زیباترین این کلوت ها نیز حد فاصل روستاهای چاوشی و چارک شهرستان دشتی در بخش شرقی این کوه قرار دارد که این منطقه را به یکی از کانون های اصلی کلوت ها در ایران تبدیل کرده است.
کلوت‌های مند تحت تأثیر جریان‌های آبی و بادهای موسمی و محلی با جهت شمال غربی- جنوب شرقی به وجود می آیند.تنوره دیو یا شیطان یکی دیگر از عوارض طبیعی این منطقه است که به دلیل شکل خاص آن که چون تنوره بزرگ گلی جلوه می‌کند به این نام خوانده می شود این عارضه، ستون های کلوخی قارچ مانندی است که در محدوده کوه مند به تعداد زیادی قابل مشاهده اند و به زیبایی های طبیعی این کوه چین خورده افزوده است.
