چک

نام علمی : Saxicola Torquatus نام انگلیسی: Stonechat نام فارسی: چک

مشخصات ظاهری: این پرنده، ۱۲ سانتیمتر طول دارد و از چک بوته‌ای خیل‌تر است. و راست‌تر می‌نیشیند. دم کوتاه، بال‌ها کوتاه و سر گرد و بزرگ است و عموما دم و بال‌ها را تکان می‌دهد. پرنده‌ی نر بالغ، به واسطه‌ی سر و گلوی سیاه (بدون خط ابرویی)، سینه قرمز، لکه‌ی سفید گلو و دم سیاهش از چک بوته‌ای متمایز می‌شود. زیر گونه‌ی (در شمال شرقی ایران تولید مثل می کند). با شاهپرهای اولیه‌ی بزرگتری نسبت به زیرگونه‌ی (در مرکز و غرب ترکیه یافت می‌شود) دیده می‌شود. پرنده‌ی نر زیرگونه‌ی با دمگاه بدون خط‌خطی و به رنگ نارنجی نخودی تا سفید، نوار بالی سفید باریک، روتنه‌ی تیره و زیر تنه‌ی بلوطی پر رنگ دیده می‌شود. در پاییز، پر و بالشان قهوه‌ای تر و تیره‌تر است. پرنده‌ی ماده و پرنده‌ی نابالغ دارای روتنه‌ی قهوه‌ای با رگه‌های سیاه‌اند، اما روی دمگاه‌شان اثری از سفیدی دیده نمی‌شود. معمولا روی بوته‌ها و سیم‌های تلگراف می‌نشیند و پروازش در ارتفاع پایین و همراه با تکان‌های خاصی است. این گونه در حال تفکیک می‌باشد.

صدا: صدای این پرنده قوی و نامنظم و تکرار کلماتی شبیه «ویت- تراک- تراک» شنیده می‌شود.

زیستگاه: این پرنده در مناطق باز، از سطح دریا تا ارتفاع ۳۰۰۰ متری در مناطق نیمه کشاورزی یا بیشه زارهای واقع در شب‌ها و زمستان، به صورت عبوری، در هر جا که بوته‌ای باشد. به سر برده و روی زمین ، درون پوشش گیاهی آشیانه می‌سازد. در ایران نیمه مهاجر و فراوان است.

حفاظت: این پرنده نیازی به برنامه‌ی ویژه‌ی حفاظتی ندارد.