این پناهگاه که در حدود 20 کیلومتری شرق- شمال شرق لوشان واقع شده، نخستین مکان شناسایی شده عصر سنگ در گیلان است. در بررسی دامنه این پناهگاه علاوه بر تعدادی سفال اشکانی، مجموعه کوچکی از دست ساخته های سنگی شامل 9 قطعه یافت شد. با توجه به وجود تیغه و یک تراشه احیای سکوی ضربه سنگ مادر ریز تیغه، مجموعه احتمالا مربوط به دوره های پارینه سنگی جدید یا فرا پارینه سنگی است. این پناهگاه در سال 1379 توسط حسین عبدی شناسایی شده است.
