پل صلوات آباد بر روی رودخانه قزل اوزن، در شمال باختری شهرستان بیجار و در کنار روستای صلوات آباد ساخته شده و از آثار دوره صفویه است. به روایت دیگر، از آثار دوره سلجوقی می باشد که در دوره های بعد تعمیرات و مرمت هایی در آن صورت گرفته است. این پل در مسیرارتباطی سلطانیه و زنجان با دیگر شهرهای باختری کشور از جمله بهار همدان، دینور و کرمانشاه قرار داشته است. پل صلوات آباد دارای 110 متر درازا و 9 دهانه با طاق جناغی است. مصالح اصلی پل در پایه ها، سنگ و در بدنه، آجر است.عرض پل با احتساب جان پناه ها حدود 4/5 متر است. ابعاد دهانه های پل از 70/4 تا 30/8 متر متغیر است. سطح پل از میانه به دو سمت دارای شیب ملایمی است که جاده های طرفین رودخانه را به یک دیگر مرتبط می سازد.تاریخ احداث این پل معلوم نیست اما تاریخ مرمت آن روی دو عدد سنگ که به دیواره ی آن نصب شده است سال 1315 هجری شمسی را نشان می دهد. در ساخت این پل از قوس‌های تیزه دار و سکوهای متعدد با رعایت کامل اصول پل سازی در معماری ایران استفاده شده است. پل صلوات آباد دارای 9 چشمه با دهانه‌های متفاوت است. طول پل 130 متر وارتفاع آن به نسبت موقعیت و توپوگرافی محل، بین 4/8 تا 12 متر متفاوت است. بر اثر سیلاب‌های سال 1375 شمسی، پل دچار تخریب و ویرانی بیش از حد شد. عملایت مرمتی و تعمیراتی در این پل از سوی میراث فرهنگی استان به تازگی پایان یافته است.
