غار قدمگاه، آذرشهر

نام انگلیسی:  Ghadamgah Cave    نام فارسی :  غار قدمگاه

در نزدیکی روستای قدمگاه (بادامیار) واقع در جنوب شهرستان آذرشهر قرار داشته و احتمالا متعلق به دوره پیش از اسلام است. مقطع فضای غار زیرزمینی دایره شکل است و قطری برابر 15 متر دارد.
دالانی به طول 9 متر و عرض و ارتفاع 5/1 و 5/2 متر است که به دهلیز وسیعتری به طول 5/4 متر و عرض20/3 متر و ارتفاع 5/2 تا 4 متر می پیوندد. سپس این دهلیز به فضای گنبدی شکل غار باز می شود. این فضا از کف تا پنجره نورگیر و سقف 12 متر ارتفاع دارد. غار قدمگاه یا غار بادامیار ، بسیار شگرف با قدمت دیرینه می باشد . در یکصد متری همین گورستان تاریخی، در دامنه تپّه ای بلند واقع شده است.در حال حاضر در چوبی دارد. در قسمت جلوی درب طاق سنگی قراردارد که برروی دو پایه سنگی استوار است. این طاق سنگ مربوط به درب سنگی غار بوده که قبلاً وجود داشته است.

از کنار طاق سنگ تا خود غاربه طول چهارده قدم متعارف دالانی باریک وجود داردکه کمی از سطح زمین بلندتراست. این بلندی مانع نفوذ آب برف و باران به داخل غار می شود.

درون غار به شکل استوانه کامل با قطر تقریبی پانزده متر با دودکش یا هوا کش کله قندی است،در منتهی الیه دودکش از طرف داخل به تعداد هشت عدد شمش طلای ناب استوانه ای شکل در دو ردیف طوری نصب شده بود ،که نورخورشید را به طورکامل به داخل غار منعکس وآنجا را بسیار روشنایی می بخشیدکه متأسفانه تعدادی از آنها در یورش روسها به آذربایجان غارت شد، دوسه عدد باقیمانده نیز به دستور رضاخان از جا کنده و به تهران منتقل شد و بعد هم معلوم نشد چه بلایی به سر آنها آمد.

این روزنه بشعاع نیم متر، هم وسیله تهویه و هم پنجره نوررسانی داخل غاراست. دکترماهیارنوّاب استاد تاریخ ورئیس پیشین دانشگاه تبریز قدمت این غار را به دوازده هزارسال پیش تخمین می زند. قبلاً معبد خورشیدپرستان وآتش پرستان بوده که در زمان های مختلف، بهره برداری های متفاوتی از این غار می شد،گاهی سنگرومحل امن نیروهای رزمی و گاهی هم محل عبادت دراویش. اکنون به عنوان مسجد روستا مورد استفاده قرار می گیرد، که اهالی و روستائیان مراسم مذهبی ماههای محرم ورمضان را در این محل انجام می دهند. در سمت راست ورودی معبد محلی طاقچه مانند موجود است که اهالی درآنجا شمع روشن می کنند. این محل تا چند سال پیش جای یکی عجیب ترین سنگهای روی زمین بود با رنگ کهربائی مایل به یشمی. که اکنون در موزه لندن بریتانا نگهداری می شود. ازاین سنگ در آن سیاهی داخل غار انواری از خود تشعشع می کرد و لحظه ای مسجد را منور می ساخت.