منطقه شکارممنوع شیرکوه، تفت

نام انگلیسی:  Shirkouh hunting prohibited region     نام فارسی :  منطقه شکارممنوع شیرکوه

منطقه شکارممنوع شیرکوه در موقعیت جغرافیایی N3136 E5104 در استان یزد واقع است. به منظور حفاظت از عرصه های طبیعی و گونه های جانوری و گیاهی شهرستان در سال 1352محیط بانی شیرکوه در منطقه دهبالا احداث شد و 14 مامور تا سال 1357 در آنها انجام وظیفه می کردند که پس از پیروزی انقلاب اسلامی این پاسگاهها جمع آوری شده ودر سال 1379 به عنوان منطقه شکار ممنوع شیرکوه مجددا تحت حفاظت قرار گرفته و تا الآن فعال می باشد. وسعت منطقه شکار ممنوع  50 هزار هکتار است. بالغ بر 600 گونه گیاهی در منطقه شناسایی شده که در اصل دو سوم گونه های گیاهی استان یزد را شامل می شود که از این تعداد 48 نوع گیاه اندمیک جزو فهرست لیست سرخ(گیاهان بین المللی منقرض) قرار گرفته است.  6 راسته پستانداران از 9 راسته پستانداران ایران در این منطقه زیست میکنند. طبق سرشماری امسال  200راس کل و بز،150 راس قوچ و میش،6 قلاده پلنگ،7قلاده کاراکل و سایر پستانداران در منطقه سرشماری شده اند. 80 درصد گونه گیاهی استان در منطقه شیرکوه قرار دارد که وسعت آن به 50 هزار هکتار می‌رسد و دارای 600 گونه متفاوت است.

این کوه‌‌‌ها از جنوب‌غربی شهر یزد شروع و تا جنوب‌شرقی آن ادامه دارند. در مغرب یزد پهنای آن ۱۰ کیلومتر و طول آن حدود ۷۵ کیلومتر می‌باشد. این کوهستان که غالباً در زمستان از برف و یخ پوشیده است، آب بخش اعظمی از استان یزد را تامین می‌کند .گرچه از نظر تقسیم بندی، از شیرکوه به عنوان یکی از کوه‌های منفرد ایران یاد شده لیکن در حقیقت بخشی از رشته‌کوه زاگرس است که دارای قله‌های بلندی بوده و ارتفاع بلندترین نقطه آن از سطح دریا در حدود ۴۰۷۵ متر است. به نظر می‌رسد وجه تسمیه این کوه به دلیل شباهت آن به یک شیر خفته بر دستانش از فاصله دور ‌باشد.