منطقه شکار ممنوع قراویز، قصرشیرین

نام انگلیسی:  Gharaviz hunting prohibited region     نام فارسی :  منطقه شکار ممنوع قراویز

منطقه شکار ممنوع قراویز در موقعیت جغرافیایی N3429 E4546 در استان کرمانشاه واقع است. منطقه شکار و تیراندازی ممنوع قراویز بخشی از حوزه استحفاظی شهرستان سرپل ذهاب است که نام آن از روستای قراویز که در جنوب منطقه قرار دارد گرفته شده و با توجه به سرشماری سالیان اخیر تعداد 300 راس آهو در آن زیست می کنند. با توجه به اهمیت زیستگاهی و جمعیت های حیات وحش خاصه گونه آهوی ایرانی موجود در این ناحیه، جهت حفظ گونه های با ارزش موجود در این منطقه از پنجم اسفند سال 80 به عنوان منطقه شکار و تیراندازی ممنوع به فهرست مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست کشور اضافه شد .

اقلیم منطقه
قراویز به صورت تپه ماهورهایی که اطراف یک دشت در مرکز آن را فرا گرفته می باشد که در قسمت شمال دارای رودخانه دایمی قوره تو است و در محدوده منطقه، چشمه های دایمی که در تمام طول سال آب دارند وجود دارد که از معروفترین این چشمه ها کانی ماران را می توان نام برد البته خشکسالی اخیر باعث خشک شدن و کم آبی چشمه ها شده است . منطقه زیبا و دیدنی قراویز با توجه به موقعیت خاصی که دارد زیستگاه مناسبی جهت زیست آهوی ایرانی در منطقه است همچنین کنترل مستمر آن توسط مامورین محیط زیست امنیت بیشتری برای حیات وحش به وجود آورده است. منطقه قراویز به لحاظ موقعیت جغرافیایی منطقه ای گرمسیری در غرب کشور است که قسمتهای شمالی و شرقی آن در سرپل ذهاب و قسمتهای جنوبی و غربی در قصرشیرین و از سوی شمال با کشور عراق هم مرز است. مساحت این منطقه سه هزار و 800 هکتار با حداقل ارتفاع 430 متر از سطح دریا و بیشترین ارتفاع 816 متر از سطح دریای آزاد است.

پوشش گیاهی

به علت یکنواختی تقریبی و محدود بودن منطقه، گونه های گیاهی آن عمدتا عبارتند از خانواده گرامینه و گیاهان خانواده نخود یا نو اسفناجیان از جمله یولاف، جو وحشی، گل مینا، گل گندم، فرفیون، درمنه، نی ، جگن، بید، پنج انگشت و خرزهره که 98 درصد پوشش منطقه گیاهان مرتعی و دو درصد بقیه را درختان و گیاهان حاشیه نهرها و رودخانه قوره تو تشکیل می دهد .

وجود پوشش گیاهی متراکم و تقریبا متنوع مرتعی ، چشمه های متعدد در منطقه و رودخانه قوره تو در حاشیه آن، نبود مراکز جمعیتی و روستا در داخل منطقه، عدم علاقه اهالی بومی و مردم روستاهای مجاور به شکار و صید به دلیل اشتغال به زراعت، باغبانی و دامداری، نزدیک بودن به شهر قصرشیرین و سرپل ذهاب و کوشش و جدیت مامورین محیط زیست و گشت های مستمر و منظم آنها جهت جلوگیری از شکار وصید غیر مجاز از منابع حمایت کننده حیات وحش در این زیستگاه به شمار می رود .

حیات وحش

مرزی بودن منطقه و امکان مهاجرت آهوان منطقه به کشور عراق در صورت ناامنی زیستگاه، وجود عشایر در فصولی از سال در مراتع منطقه و تعلیف دامها و ایجاد رقابت میان دامها و حیات وحش در به دست آوردن علوفه و نیز مشکلات حضور آنها در این منطقه با توجه به محدوده کم منطقه از جمله تهدیداتی جدی برای این زیستگاه می باشد این منطقه شکار و تیراندازی ممنوع با توجه به قابلیت های خوبی که به لحاظ اکولوژیکی دارد دارای توان بالایی در نگهداری حیات وحش می باشد و با توجه به آمارهای ارایه شده و روند رو به رشد جمعیت آهوهای این زیستگاه به نظر می رسد هرچه زودتر بایستی این منطقه به لیست مناطق چهارگانه محیط زیست (حفاظت شده ) ارتقا یابد تا با ضمانت قوانین موجود بتوان آن را از گزند هرگونه آسیب و تخریبات احتمالی حفظ نمود .