روشن کننده آتش
الیافی از لباسهای کهنه موجود خود درون حفره های یک صفحه کارتونی مخصوص تخم مرغ قرار دهید. شمع را آب کنید و پارافین آن را درون حفره های این شانه تخم مرغ بریزید و صبر کنید تا سرد شود. برای استفاده کارتون را باید پاره کنید و از یک قسمت آن استفاده کنید. این تکه های کوچک هریک به مدت 5 الی 15 دقیقه نسبت به میزان مصرفی الیاف و پارافین میسوزند.
آتش بر روی سکو
از کنده های خیس درختان و سنگهای مسطح میتوان برای ایجاد سکویی جهت درست کردن آتش بر روی زمین مرطوب، برف و یا گل استفاده کرد.
فانوسی از قوطی حلبی
این قانوس وقتی به کار می آید که هوا توفانی باشد و یا شما قصد داری دکه نور را در جهت مشخصی هدایت نمائید. در قوطی های کوچک به دلیل کمبود هوا شمع دیرتر میسوزد.
مشعلی از پوست درختان نوخان
نوار باریکی از پوست درخت نوخان تهیه کنید. پوست را از طول به دو نیم کنید تا نوار باریکی به دست آید. یک شاخه نازک 1 متری جدا کنید و مانند شکل روبرو شیاری روی آن ایجاد کنید. پوست تا شده را درون شیار قرار دهید و انتهای آن را روشن کنید. دوام این شعله تا 15 دقیقه است. از این مشعل حتی الامکان در فضای باز و در نزدیکی درختان خشک استفاده نکنید زیرا ممکن است منجر به آتش سوزی در جنگل شود.
چراغ شکارچیان
یک تکه کهنه پیچ خورده یا یک فتیله پنبه ای تابیده شده را از شیاری که روی پوست صدف یا قوطی حلبی پر شده از روغن مایع یا چربی عبور داده و سپس آن را روشن کنید.
آتش بر روی شیار چوب
سرخپوستان از این روش استفاده می کردند. شیاری بر روی یک قطعه چوب نرم ایجاد کرده، سپس یک قطعه چوب استوانه ای شکل را تحت فشار زیاد به طرف جلو و عقب کشیده میشود. در اثر این عمل و با افزایش سرعت، پودر آتش گیرانه ای در انتهای شیار ایجاد دشه و سپس آتش میگیرد.
آتش زنجیری
از این روش می بایست در مواقعی استفاده کرد که جهت باد ثابت است، زمین از هر گونه مواد اشتعال زا پاک بوده و درختان زیادی به منطقه نزدیک نباشند. کنده های درخت به روشی که در شکل نشان داده شده روی هم قرار میگیرند. خواب چوبها به سوی باد است. چوبهای نگهدارنده درواقع از جنس چوبهای سبز هستند. اگر سرعت باد کم است خواب چوبها را با افزایش روی هم افتادگی آنها کوتاهتر کنید.
مشعل نی
اگر ساقه گیاه اکالیفا را در روغن یا چربی حیوانی فرو کنید، میتوانید به عنوان مشعل از آن استفاده کنید. کرک سر این گیاه برای آتش گیر مناسب است.
کوره با استفاده از قوطی حلبی (اجاق)
قوطی را با موم مایع پر نموده، داخل آن یک فتیله قرار دهید. انتهای دیواره قوطی را دندانه دار کنید و یا بر روی ردنه سوراخهایی برای جریان هوا ایجاد نمایید. سپس قوطی را قبل از استفاده روی سطح مورد نظر قرار دهید. با افزودن موم مایع میتوان بارها از این نوع قوطی استفاده کرد. از چربی پستانداران دریایی نیز میتوان در این اجاق بهره مند شد.
آتش شکارچیان
این روش مخصوص فصلهای سرد سال است و میتوان برای تولید گرما و همچنین تهیه غذا از آن استفاده کرد. دو کنده درخت به عرض یک فوت و درازای قامت خودتان ببرید آنها را روی زمین مسطح به صورت عدد V قرار دهید. چوبهای خیس را به صورت متقاطع روی این قطعات قرار داده و آتش را روشن کنید. چوبها سوخته و به ذغال تبدیل میشوند و بین کنده های V شکل می افتند و بدین طریق حرارت دلپذیری تولید میکنند. از قسمت باریک این شکل V میتوان برای پخت و پز استفاده کرد. برای این کار از حرارت آتش در تمام مدت شب استفاده کنید. چوبهای ضخیم و یا خیس را روی چوبهای پایه قرار دهید. وقتی چوبهای خیس بسوزد چوبهایی که برای شب روی آنها قرار داده اید درون آتش می افتند و باعث میشود آتش خاموش نشود. نوع پیشرفته این آتش، آتش زنجیری است.
آتش اتوماتیک
چاله ای حفر کنید و درون آن را پر از سنگ کنید. از خشک بودن سنگها مطمئن شوید، چون سنگهای خیس ممکن است در اثر حرارت متلاشی شوند. آتش کوچکی درون چاله روشن کنید و چند تنه نیمه خشک را به صورت عمودی درون چاله قرار دهید. این تنه ها دراثر حرارت بتدریج خشک شده و آتش میگیرند، میسوزند و به درون چاله می افتند.
آتش جهت علامت دادن
آتش علامت دهنده را به شکلی خاص می سازند. یک آتش با حجم کم را میتوان زیر کنده های خیس یک درخت روشن کرد. وقتی میخواهید برای علامت دادن از آن استفاده کنید حجم آتش را باید بیشتر کرده و مقداری شاخ و برگ خیس، پلاستیک و یا روغن سوخته به آن اضافه کنید. بدین ترتیب دود سیاه غلیظی تولید خواهد شد.
آتش زمستانی محصور شده با سنگ یا کنده درخت
این آتش باعث بازتاب گرما به داخل چادر میشود و مانند یک بادشکن عمل میکند. برای پشت آتش میتوان از یک تخته سنگ مسطح بزرگ یا کنده های خیس درختان استفاده نمود. برای بهره وری بیشتر میتوان لابلای کنده های درخت را با گل پوشاند. فاصله بین کنده ها یا سنگها نباید بیشتر از 5 فوت (5/1 متر) باشد. چوبهایی را مورد استفاده قرار دهید که درحین سوختن تکه تکه نمیشوند.
آتش سرخپوستی
سرخپوستان وسایل برنده خوبی نداشتند. بنابراین از روشهای گرمایی استفاده میکردند که عمدتاً امروزه میتوان از آنها برای ذخیره سوخت و حفظ جنگلها بهره برد. نهال درختهای سخت را با تیرهای کوچک قطع میکردند، به وسیله آتش گیرانه آتش درست میکردند و نهالها را به صورت ستاره شکل روی آن قرار میدادند. وقتی آتش ضعیف میشد این چوبها را از انتها به طرف آتش هل میدادند ودرصورت لزوم از نهالهای دیگری استفاده میکردند. با این نوع آتش در مصرف سوخت صرفه جویی کرده و آتش را کنترل میکردند.
نگهداری از آتش
از آتش به طور صحیح بهره مند شوید. از کنده های سبز درختان برای پایین آوردن حرارت آتش استفاده کنید. ذغالهای نیم سوز را درمعرض باد قرار ندهید. آنها را با خاکستر بپوشانید و یک لایه نازک از خاک روی آنها بریزید. به خاطر داشته باشید حفظ آتش به مراتب آسانتر از درست کردن دوباره آن است.
آتش از مدفوع بوفالوها
درختان مناطق غربی پراکنده هستند درنتیجه سرخپوستان از مدفوع بوفالوها برای درست کردن آتش استفاده میکردند، بوی خوبی نداشت ولی کار را راه می انداخت.
جیب های پر از ماسه داغ
وقتی بطری آب داغ همراه ندارید، ماسه ها را درون ماهی تابه حرارت دهید، جیب های لباستان را پر کنید و این لباسها را روی کیسه خواب بگذارید.
بخاری های ذغالی
سوراخهایی را روی قوطی حلبی بزرگ تعبیه کنید، ذغالها را جمع آوری کرده و درون قوطی بریزید و قوطی را روی چند تکه سنگ درون چادر قرار دهید. توجه کنید ذغالها هنوز در حال سوختن هستند. بنابراین چادر شما به تهویه نیاز خواهد داشت.
انبار کردن چوب
چوبهای بریده شده را روی دو تیره حائل قرار داده و از زمین مرطوب دور کنید. چوبها را بین دو چوب محافظ عمودی به طور مرتب بچینید. اگر چوبها به دو نیم شده اند، طرفی را که پوست دارد به طرف بالا بگذارید. روی چوب را با نوارهایی از پوست درختان یا کرباس ضد آب بپوشانید.
فانوسی از بطری شیشه ای
یک بطری شیشه ای شفاف را درون آتش حرارت دهید، سپس ته آن را در آب سرد فرو کنید، ته بطری می شکند و جدا میشود. یک شمع در گلویی بطری تعبیه کرده و از طرف گلویی در زمین فرو کنید.
خاکستر چوب
از خاکستر میتوان به عنوان فیلتر استفاده کرد (به علت وجود پتاسیم). در مناطق مرطوب خاکستر، اسید خاک را کاهش میدهد. برای تهیه صابون میتوان از خاکستر، کربنات پتاسیم تهیه نمود.
3 گونه مختلف آتش
آتش گرم کوچک: آب را به سرعت میجوشاند، به سرعت به ذغال تبدیل میشود و برای درست کردن کباب مناسب است.
آتشی که ذغالهایی با عمر بالا تولید میکند که بدون دود هستند و برای کباب درست کردن، پختن و سرخ کردن کباب مناسب میباشد.
آتشی که متشکل از کنده های تنومند درختان است و متیواند حرارت را به سمت پناهگاه هدایت کند. طول عمر این آتش زیاد بوده و نیازی به تجدید سوخت ندارد.
نظرات بسته شده است.