منطقه حفاظت شده میشداغ

نام انگلیسی :  Mishdagh protected area     نام فارسی :  منطقه حفاظت شده میشداغ

ازسال1390 به منطقه حفاظت شده تبدیل گردید. منطقه شکار ممنوع میش داغ در موقعیت جغرافیایی N3149 E4807 در استان خوزستان واقع است. این منطقه از توابع شهر ستان شوش ودر غرب رودخانه ، کرخه ، در 45 کیلومتری شمال غرب سوسنگرد قرار گرفته است . از شمال به روستای بیت راشد، از جنوب به روستای ابوحلاج ، از شرق به تپه ماهور های ا…. اکبر و از غرب به تنگه چزابه در مرز ایران وعراق محدود می شود  (اداره کل حفاظت محیط زیست خوزستان ، 1379). این منطقه در بخش شمالی ، به دشت چنانه و امتداد جنوبی دشت عباس و دشت فکه و رقابیه نیز ، محدود می شود (اردشیر امینی  . 1386 . معرفی اجمالی منطقه میشداغ . گزارش منتشر نشده ، اداره کل حفاظت محیط زیست استان خوزستان) .

موقعیت عمومی منطقه
این منطقه مابین شهرهای بستان و عبدالخان قرار گرفته است و بطور کلی در غرب استان خوزستان واقع گردیده است. لازم به ذکر است. وسعت این منطقه 59301 هکتار در سطح (به استثنا ناهمواریها) است.

ویژگی و سیمای عمومی منطقه (شامل وضعیت توپوگرافی، چشم انداز، پوشش گیاهی، وضعیت عمومی حیات وحش و گونه های شاخص و کریدور ها)

منطقه میش داغ – ام دبس منطقه ای کوهستانی – تپه ماهوری و دشتی است که نقاط مرتفع آن کمتر از 500 متر ارتفاع دارد. علاوه بر آن تپه های شنی نیز در منطقه به وفور یافت می شود که برخی از قسمتهای منطقه را تهدید می کند (هر چند حرکت شنهای روان بکمک درخت و بوته کاری و مالچ پاشی تا حدودی مهار شده است). این منطقه از بارندگی کمتر از 250 میلی متر در سال برخوردار است و اقلیمی گرم و خشک دارد منابع تامین آب منطقه چند چشمه دائمی است که عمدتاً از آبدهی کمی برخوردارند.زیستگاه ام دبس- میشداغ- در حال حاضر تنها منطقه ای است که می توان تعداد محدودی از آهوان استان خوزستان را در آن دید.

پوشش گیاهی
پوشش گیاهی منطقه فقیر و عمدتاً از درختان ، درختچه ها ، بوته ها و علوفه های کم تراکم کنار، رملیک، گز ، قیچ،  گون، نی، انواع گرامینه ها ، لگومینوها ، گراس ها و تورب های یک یا چند ساله نظیر، پهمن، علف مار ، هنزل ، کهورک، اسکنبیل، استبرق، خارشتر، کاروان کش و … تشکیل گردیده است.

حیات وحش
این منطقه زیستگاه انواع رده های جانوری از جمله پستانداران ، پرندگان،خزندگان ، دوزیستان و … است.

پستانداران
گونه های مختلفی از پستانداران از جمله قوچ وحشی، آهو، خرگوش، تشی، خارپشت ، گرگ، روباه، شغال، کفتار، سمور، گربه وحشی، گراز، انواع موش، جربیل و دوپا، و انواع خفاش در منطقه دیده می شوند.

پرندگان
انواع پرندگان شامل: گنجشک، کبک، تیهو، هوبره، انواع کبوتر، چک چک ها، چکاوک ها، دم سرخ، سینه سرخ، دم جنبانک زرد و ابلق ، درنا، آنقوت، باقرقره شکم سیاه و شکم سفید، سار، گلاریول بال سرخ، عقاب دشتی، عقاب طلائی، جغد کوچک و … در منطقه قابل مشاهده است.

خزندگان
اورانوس ها و آگمای دم تیغی به وفور در منطقه دیده می شوند علاوه بر آن انواع مارمولک و اسکینک و مارهائی همچون افعی شاخدار، شترمار، مارپلنگی، کورمار خوزستانی، مارقیطانی و … در منطقه دیده می شوند که بعضاً سمی، نیمه سمی و یا غیر سمی هستند.

جاذبه های اکوتوریستی
در فصول پائیز و زمستان منطقه از هوای معتدل و مطلوب برخوردار است که این امر تا اواسط فروردین با رویشی کامل گونه های گیاهی ادامه دارد، که این خود مناسب ترین عامل جهت اکوتوریسم می باشد.

وضعیت عمومی اقتصادی و اجتماعی
نظر مسئولین و مردم محلی از حفاظت و تحت کنترل قرار دادن بهتر و بیشتر منطقه مثبت است هم اکنون چند نفر از افراد محلی در امر حفاظت از آهو همکاری کاملی با اداره سوسنگرد دارند .