آبشار بابامنیر، ممسنی

نام فارسی:   آبشار بابامنیر

آبشار فصلی بابامنیر در موقعیت جغرافیایی N3003 E5112 در استان فارس واقع است. آبشارفصلی بابامنیر واقع در جنوب روستایی به همین نام در بخش ماهور میلاتی یکی از بخشهای شهرستان ممسنی واقع است. این آبشار تا روستای بابامنیر 9 کیلومتر فاصله دارد و در کوه بزان از فراز دیواره ای عمودی به پایین میریزد. در بخش ماهور ممسنی، با ورود به شهر بابامنیر از سمت نورآباد، پس از خروج از شهر، سمت چپ جاده اصلی، آبشار ماهور ممسنی جاده ای فرعی خاکی وجود دارد که با طی 5 دقیقه مسیر ( با خودرو) به طبیعت زیبا و بکری وارد میشوید. از همان بدو ورود به جاده خاکی اگر چشمان تیزبینی داشته باشید تماشای آبشار زیبایی در دل کوه شما را حیرت زده خواهد کرد. آبشاری که در نتیجه بارش های آسمانی همراه با درختان بسیار زیبا و سرسبز اطراف خود شکوه و عظمت غیر قابل توصیفی را نمایان می سازد. از آنجاییکه این آبشار فصلی است و بعد از بارندگی ها خصوصا در فصل زمستان و اوایل بهار سرازیر می شود، بهترین زمان برای تماشای  آبشار، حداکثر 3 روز پس از هر بارندگی خواهد بود. در پایین آبشار یک حوضچه طبیعی ایجاد شده که در نتیجه آب های جاری شده از کوه،تا چندین روز آب را به سمت دره های پایین تر جاری می سازد. مشاهده پرواز کبوتران و پرندگان بر بالای آبشار اوج لذت را به همراه دارد.

بخش ماهور میلاتی یکی از بخشهای شهرستان نورآباد ممسنی در شمال غربی استان فارس می باشد که بین عرض های جغرافیایی  29 درجه ، 41 دقیقه ، 47 ثانیه و 30 درجه ، 13 دقیقه ، 20 ثانیه شمالی و طول های جغرافیایی 50 درجه ، 37 دقیقه ، 12ثانیه و 51 درجه ، 31 دقیقه ، 32 ثانیه شرقی قرار دارد . بخش ماهور میلاتی که در تاریخ 24/10/1340 خورشیدی به عنوان بخش تاسیس گردیده است و با وسعت 2883 کیلومتر مربع 40% مساحت شهرستان ممسنی را تشکیل می دهد .مرکز بخش روستای بابامنیر است که در فاصله 49 کیلومتری شهر نور آباد مرکز شهرستان ممسنی و در فاصله 156 کیلومتری بندر گناوه قرار دارد .این بخش از شمال با استان کهگیلویه و بویر احمد با حدود 77 کیلومتر مرز مشترک از سمت مشرق و جنوب با استان بوشهر با حدود 90  کیلومتر مرز مشترک از سمت جنوب غربی با شهرستان کازرون با حدود 32 کیلومتر مرز مشترک و از سمت غرب با بخش مرکزی شهرستان ممسنی با حدود 61 کیلومتر مرز مشترک همسایه می باشد و بیش ترین اراضی منطقه به صورت تپه ماهور میباشند و دشت نوان و هفت دشت بالا و پایین و میشان مناطق مسطح منطقه را تشکیل می دهند . منطقه از نظر تقسیم بندی جغرافیایی در مرز محدوده آب و هوای گرم و خشک و محدوده آب و هوای مدیترانه  ای قرار گرفته است .

از لحاظ زمین شناسی در ناحیه ی چین خوردگی های زاگرس قرار گرفته و مربوط به دوران سوم زمین شناسی می باشد. و عمده تشکیلات زمین شناسی منطقه شامل تشکیلات گچی متشکل از لایه های گچ ، نمک  و انواع مارن های سیلیسی و آهکی است که از تشکیلات گچی اثر نا مطلوبی روی آب های منطقه دارد . اکثر قسمت های منطقه جزء چین خوردگی آلپین بوده که در دوره های سوم زمین شناسی  به وقوع پیوسته و از سلسله جبال هایی که به وجود آوردن سلسله جبال زاگرس است . مرتفع ترین قله این بخش درا به ارتفاع 1706 متر از سطح آب های آزاد است که حد فاصل مرز دو دهستان ماهور و میشان می باشد و پست ترین نقطه بخش با حدود 160 متر ارتفاع از سطح آب های آزاد در شرق بخش ماهور و در مسیر ارتباطی به طرف بندر گناوه در خط مرزی دو استان فارس و بوشهر قرار دارد .منطقه دارای زمستان خنک و تابستان های بسیار گرم می باشد . متوسط درجه حرارت سالیانه 25/19  درجه سانتی گراد و حد اکثر مطلق درجه ی حرارت 47 درجه سانتی گراد و حداقل  آن 5/3- درجه سانتی گراد می باشد . بخش ماهور میلاتی را با توجه به وسعت منطقه و توزیع جمعیت و شرایط توپوگرافی می توان به چند ناحیه اصلی : 1. بابامنیر 2. برم سیاه  3. بید خل 4.کلاتون 5 . بید خل تقسیم کرد .رودهایی که در بخش ماهور جریان دارند که اغلب از ارتفاعات آن سرچشمه میگیرند عبارتند از : 1. رودخانه شور 2. رود سلبیز 3.روخانه سیاه 4. رود بابامنیر و آب های سطحی پیر سرخ ، قوچ قوس، هفت قنات و کوه سیاه را  تقسیم  کرد.