Wetland اکوسیستمی متغیر و در نوسان است که اغلب در منطقه حد واسط و در وجه تقابل دو نوع زیستگاه آبی و خشکی تشکیل می شود و معمولا دارای عناصر هر دو نوع اکوسیستم است. به عبارت دیگر، منطقه گذار بین اکوسیستم آبی و خشکی است، جایی که زمین به صورت موقت و دوره ای یا به صورت دائمی با آب پوشیده شده است ، به گونه ای که بیشتر این اکوسیتمها دارای سطوح متغیری از آب در طول یک فصل ویا حتی در طول سال هستند. به عنوان مثال در طول تابستان بسیار خشک اند اما در زمستان بسیارپرآبند. بسیاری از این اکوسیستمها در مناطقی موجودند که محل تجمع آبهای سطحی است یا جایی است که آبهای زیر زمینی به سطح زمین راه می یابد. اکوسیستمهای Wetlandاغلب از نظر تنوع زیستی، اندمیسم وتولید بسیار غنی هستندوپذیرای جمعیت وسیعی از پرندگان، پستانداران، دوزیستان، ماهیها و بی مهرگان وبه ویژه گیاهان می باشند. این اکوسیستمها از نظرنحوه تشکیل، موقعیت جغرافیایی، اقلیم، هیدرولوژی، خاک و اجتماعات گیاهی متفاوتند. در میان فاکتورهای ذکر شده مهم ترین فاکتور تاثیر گذار بر روی اکوسیتم، هیدرولوژی است، به گونه ای که کمیت آب، دوره جریان آب و مدت زمان آبداری قویا بر روی عوامل زیستی و غیر زیستی در درون این اکوسیستم تاثیر می گذارد. از عوامل غیر زیستی می توان به بافت خاک و کیفیت آب اشاره کرد و از عوامل زیستی می توان انواع گونه های گیاهی و جانوری را نام برد. گیاهانی که در چنین اکوسیتمهایی رشد می کنند به گیاهان هیدروفیت موسوم هستند، گیاهانی که با شرایط اکولوژیکی ویژه ای سازش یافته اند که نمونه آن بستر خاکی معدنی یا آلی نرم غرقاب است که عموما به میزان بسیار ضعیفی زهکشی شده است. یکی ازاین گیاهان مهم برنج(Oryza) است.
در مورد تقسیم بندی Wetland در پست دیگری خواهم نوشت. خاطر نشان می کنم که دو تن از دانشجویان دوره دکتری سیستماتیک گیاهی در دانشگاه تهران (آقایان اصغر کامرانی و علیرضا نقی نژاد) در تزهای دکترای خود به بررسیهای اکولوژیکی و جامعه شناسی اکوسیستمهای Wetlandدر البرز می پردازند.
