منطقهٔ تاریخى «زارچ» در شمال غربى یزد واقع شده و اسم بانى آن چندان روشن نیست؛ بنا به روایتى «زارچ» از جمله بناهاى «زال‌زر» است. قنات زارچ یکى از قنات‌‌هاى کهن منطقهٔ یزد است که آب آن هنوز جارى است.
در تاریخ آمده است که امیر مبارزالدین محمد و فرزندانش، دوازده روستا در بلوک رستاق و میبد و قهستان احداث کردند که از آن جمله، مظفرآباد زارچ را مى‌توان نام برد.
آب جوى زارچ در یزد معروف بوده و به همین دلیل با حفر نقب‌هاى زیرزمینى از آن استفاده کرده‌اند، این جوى از آثار «ارسلان خاتون» همسر سلطان علاءالدوله کالنجار است. زارچ از قدیم، داراى مردمى خونگرم و صادق و با فرهنگ بوده و بزرگانى را نیز در خود پرورده است که از جمله مى‌توان لسان‌الحق عبدالوهاب متخلص به «محرم» را نام برد که دیوانى در مدح شهداى کربلا دارد.
آثار تاریخى زارچ عبارت‌اند از:
خواجهٔ خضر‌اله‌آباد، دخمه و آب‌‌انبار اله‌آباد، قلعهٔ تاریخى و بزرگ زارچ (که متأسفانه تخریب شده)، مسجد امیرالمومنین سرده زارچ، آسیاب آبى و آب‌‌انبار شیر سرچشمه.
نظرات بسته شده است.