آبشار و قندیل های یخی آوستا، شاهرود

نام آبشار:  آبشار و قندیل های یخی آوستا، شاهرود

آبشار و قندیل های یخی آوستا در موقعیت جغرافیایی N3634 E5451 در استان سمنان واقع است. جلوه های طبیعت زیبا و منحصر به فرد شاهرود، قاره کوچک به حدی است که گاهی اوقات در معرفی آنها ناتوان هستیم. آبشار و قندیل های یخی آوستا ابرسج یکی از جاذبه های گردشگری کمتر شناخته شده شهرستان شاهرود است که اقتضای فصل زمستان است. ویژگی های بی نظیر و خاص این منطقه در کمتر جای دیگری یافت می شود. نواحی کوهستانى در فصول مختلف سال مکانى مناسب براى گردشگران طبیعت تلقی می شود تا ساعاتی را به دور از هیاهوى شهر در دامنه‌هاى کوهستان و دره‌هاى خوش آب و هوا سپرى کنند.

قندیل های یخی درۀ آوستای ابرسج که در دامنۀ عظیم قلۀ شاهوار قرار دارد، یکی از موارد یاد شده می باشد. در فصل زمستان، سپیدی برف بر روی کوهساران، چهره‌اى دلربا به آن داده و چشم اندازى زیبا را خلق می نماید. البته توضیح در مورد گسترۀ عظیم شاهوار و زیبایی های نهفته در سلسله جبال البرز شرقی که در منطقۀ شاهرود به اوج می رسد خود مجال و فرصت جداگانه ای را می طلبد. به گفته کهنسالان روستای ابرسج، نام منطقۀ آوستا به دلیل قداستی که برای آب جاری در این منطقه قائل بوده اند برگرفته از اَوستا است. وجود قلعه ای تاریخی و درختان اُرس یا اَوَرس در این منطقه بیانگر غنای تاریخی و طبیعی آن است. آبشار و قندیل های یخی آوستا در فاصلۀ 15 کیلومتری شمال شاهرود قرار دارد. بعد از طیّ مسافتی به طول 6 کیلومتر از مسیر شاهرود به مجن به سمت منطقۀ اقبالیه تغییر مسیر داده و از آنجا به بعد قدم در درّه ای پر رمز و راز و زیبا خواهیم گذاشت. در ابتدای دره آوستا پیرمردی تنها در مزرعه کوچکش زندگی می کند، با چند گوسفند و مرغ و خروس. نام او اقبال است. مردی ادیب که شعرهای زیبایی می سراید. کرسی گرم کلبه عمو اقبال با چای بابونه پذیرای کوهنوردان در روزهای سرد زمستان است.

پوشش گیاهی این منطقه تنوع بسیار دارد، از درختچه های گَون و زرشک تا درختان استوار اُرس و درختان همیشه سبز تا بالاترین ارتفاعات قلّۀ شاهوار نمایان است و از نظر گونه های جانوری تنوع خاصی دارد. می توان به گونه های بُز، کَل، میش، قوچ، پلنگ، خرس و پرندگانی همچون عقاب و کبک اشاره کرد. در فصل بهار دامنه های دو طرف دره منتهی به آبشار پوشیده از گیاه "دازه" با گل های بنفش بسیار زیبا و دیدنی خودنمایی می کند. دازه در اصطلاح محلی به "بالش خرس" مشهور است.
نوای آب و آواز کبک ها تا رسیدن به قندیل های یخی گوش و جان شما را نوازش خواهد داد. آنچه ما را مبهوت می کند گرمای نسبی مسیر دره در این فصل سال است. شاید هیجان دیدن قندیل هاست که سرمایی حس نمی شود. شکل گیری قندیل ها معمولاً از اوایل دی تا اواخر اسفند ماه ادامه دارد هنگام پیاده روی در طول مسیر، یخ ها با اشکال زیبا در کنار جویبار بسته شده و تلألو نور خورشید با عبور از آن، رنگین کمان منشورگونه ای بر روی صخره ها و گلسنگ های مجاورش چشم نوازی می کند.