باندها در کمک‌های اولیه، چند کاربرد متفاوت دارند: از آنها می‌توان برای محکم کردن پانسمان، کنترل خونریزی، نگه داشتن و بی‌حرکت کردن اندام‌ها و کاهش تورم در یک محل آسیب دیده استفاده کرد. باندهای اصلی بر 3 نوع هستند. باندهای رولی برای محکم کردن پانسمان‌ها و نگه داشتن اندام‌های آسیب دیده به کار می‌روند. باندهای لوله‌ای برای نگه داشتن پانسمان در محل انگشتان دست یا پا و یا حفاظت از مفاصل آسیب دیده کاربرد دارند. از باندهای مثلثی می‌توان به‌عنوان پانسمان‌های وسیع و آویزها و به‌منظور مستحکم کردن پانسمان‌ها یا بی‌حرکت کردن اندام‌ها استفاده کرد. اگر باند در اختیار ندارید، می‌توانید به کمک وسایل دم دست خود، یک باند موقتی درست کنید؛ به‌عنوان مثال، می‌توانید یک قطعه پارچه مربع شکل (مثل روسری) را به‌صورت قطری تا کنید و یک باند مثلثی بسازید .
اصول استفاده از باند
قبل از استفاده از باند، به مصدوم اطمینان خاطر بدهید و کاملاً به وی توضیح بدهید که قصد دارید چه کاری انجام دهید. اجازه بدهید مصدوم در وضعیتی که راحت‌تر است (نشسته یا درازکش) قرار بگیرد
موقع کار کردن روی قسمت آسیب دیده، آن را نگه دارید. از مصدوم یا یک امدادگر بخواهید که این کار را انجام دهد. همیشه سعی کنید موقع کار، در مقابل مصدوم و در صورت امکان در سمت آسیب دیده قرار بگیرد.
در صورتی که مصدوم دراز کشیده است، باندها را از تقعرهای طبیعی بدن (در مچ پا، زانو، کمر و گردن) عبور داده، سپس با دقت آنها را در زیر بدن به جلو و عقب حرکت داده، به سوی محل موردنظر بکشید. به‌عنوان مثال، برای باندپیچی سر یا قسمت بالایی تنه، باند را از تقعر زیر گردن عبور دهید
باند را محکم ببندید اما نه آنقدر سفت که گردش خون پایین‌تر از محل باندپیچی را دچار اختلال کند .
وقتی اندام را باندپیچی می‌کنید، در صورت امکان انگشتان دست یا پا را آزاد بگذارید؛ از این طریق می‌توانید بعد از باندپیچی، گردش خون را کنترل کنید.
برای بستن باندها، از گره استفاده کنید. دقت کنید که گره ایجاد ناراحتی نکند و نیز بر روی استخوان گره نزنید. در صورت امکان، انتهاهای آزاد باند را در زیر گره جا بدهید.
گردش خون در نواحی پایین‌تر از باندپیچی را به‌طور مرتب کنترل کنید . در صورت لزوم، باند را باز کنید تا جریان خون برگردد، سپس باند را شل‌تر از دفعه اول بپیچید.
مورد خاص
بی‌حرکت کردن اندام:
موقع بی‌حرکت کردن اندام با استفاده از باند، لازم است که یک ماده نرم و حجیم (مثل حوله، پارچه یا پنبه) را به‌عنوان لایی بین دو اندام به کار ببرید. لایی را بین دو ساق یا بین بازو و تنه قرار بدهید تا باند پیچی منجر به جابه‌جایی استخوان‌های شکسته یا فشرده شدن نواحی استخوانی به یکدیگر نشود. باندها را در فواصلی از طول اندام و دور از محل آسیب ببندید و با ایجاد گره در سمت آسیب ندیده ، آنها را محکم کنید. اگر هر دو سمت بدن آسیب دیده‌اند، گره را باید در خط وسط یا محلی که کمترین احتمال افزایش آسیب وجود دارد، ایجاد کنید.
کنترل گردش خون پس از باندپیچی
هنگامی که اندامی را باندپیچی می‌کنید یا از آویز استفاده می‌کنید، باید بلافاصله پس از اتمام باندپیچی و هر 10 دقیقه پس از آن، گردش خون را در دست یا پا کنترل کنید. این کنترل‌ها حیاتی هستند چون اندام‌ها پس از آسیب دچار تورم می‌شوند و (به این دلیل) امکان دارد که باندها سریعاً اندام را تحت فشار زیاد قرار بدهند و جریان خون در نواحی پایین‌تر را مختل کنند. علایم اختلال گردش خون، متغیر است زیرا ابتدا سیاهرگ‌ها و بعداً سرخرگ‌ها تنگ می‌شوند.
تشخیص
اگر گردش خون مختل شده باشد، امکان دارد:
اندام متورم و پرخون باشد.
رنگ پوست آبی و سیاهرگ‌ها برجسته باشند.
احساس اتساع دردناک پوست وجود داشته باشد. با گذشت زمان ممکن است:
پوست رنگ‌پریده و مومی شود.
احساس کرختی و سردی بارز شود.
احساس گزگز و مورمور و سپس درد عمیق بارز شود.
مصدوم قادر به حرکت دادن انگشتان مبتلا نباشد.
1) فشار مختصری روی یکی از ناخن‌ها (درون دایره) یا پوست وارد کنید تا موقعی که بی‌رنگ شود؛ سپس فشار را بردارید. اگر رنگ (ناخن یا پوست) برنگشت یا به آرامی برگشت، احتمالاً باندپیچی خیلی محکم انجام شده است.
2) از باندی که سفت پیچیده شده، چند دور را که برای برگشتن گرمی و رنگ پوست کفایت می‌کند، باز کنید. مصدوم ممکن است احساس گزگز و مورمور داشته باشد. سپس باند را دوباره بپیچید.
باندهای رولی
این باندها از پنبه، گاز، پارچه کشی یا کتانی ساخته شده‌اند و به صورت مارپیچی به دور بخش آسیب دیده بسته می‌شوند. سه دسته اصلی از باندهای رولی وجود دارد:
باندهای رولی توری، برای نگه داشتن پانسمان در محل مورد نظر استفاده قرار می‌گیرند. این باندها به دلیل داشتن بافتی شل و باز، امکان تهویه مناسب را برقرار می‌سازند ولی نمی‌توان آنها را برای اعمال فشار مستقیم یا محافظت از مفاصل به کار برد.
باندهای کشی، شکل بدن را به خود می‌گیرند. از این باندها برای مستحکم کردن پانسمان‌ها و حفاظت از آسیب‌های بافت نرم استفاده می‌شود.
باندهای کرپ را برای محافظت پایدار از مفاصل آسیب دیده به کار می‌برند.
استحکام بخشیدن به باندهای رولی
شکل‌های زیر چندین راه را برای بستن انتهاهای باند رولی نشان می‌دهند. سنجاق قفلی یا نوارچسب معمولاً دربسته‌های کمک‌های‌اولیه یافت‌می‌شوند. در بسته‌های تخصصی، ممکن است گیره باند هم وجود داشته باشد. اگر به هیچ‌یک از این وسایل دسترسی ندارید، باید با برگرداندن لبه انتهای باند به داخل آن را محکم کنید.
برگرداندن لبه انتهای باند اگر وسیله‌ای برای محکم کردن باند در اختیار ندارید، این کار را با یک بار چرخاندن باند به دور اندام و سپس برگرداندن لبه آن به داخل، انجام دهید.
گیره باند گاهی همراه با باندهای رولی کشی و کرپ، گیره‌هایی فلزی برای محکم کردن انتهاهای باند وجود دارد.
نوارچسب می‌توان انتهاهای باند را به داخل تا کرد و با استفاده از نوارچسب، چسباند
سنجاق قفلی از این سنجاق‌ها می‌توان برای محکم کردن تمام انواع باندهای رولی استفاده کرد. انتهای باند را به داخل تا کنید و انگشت خود را بین باند و پوست مصدوم قرار دهید تا از وارد کردن آسیب موقع فرو کردن سنجاق پیشگیری کنید دقت کنید که سنجاق پس از بستن به حالت افقی قرار گیرد (شکل سمت راست انتها).
انتخاب باند با اندازه مناسب
قبل از استفاده از باند رولی، دقت کنید که رولی کاملاً فشرده و عرض آن برای پوشاندن محل آسیب مناسب باشد. عرض باند برای استفاده در قسمت‌های مختلف بدن فرق می‌کند (نواحی کوچک مثل انگشتان نیاز به باندهای باریک دارند در حالی که در قسمت‌های وسیع مثل اندام‌ها، باید از باندهای پهن استفاده کرد). بهتر است باند رولی خیلی عریض باشد تا خیلی باریک. باندهای شکل مقابل، اندازه‌های توصیه شده برای بزرگسالان را نشان می‌دهند. در مورد کودکان، ممکن است به اندازه‌های کوچکتری نیاز داشته باشید.
نحوه استفاده از باند رولی
در هنگام استفاده از باند رولی، اصول زیر را رعایت کنید:
بخش رولی باند («سر» باند» را موقع کار رو به بالا نگه دارید (بخش غیررولی، «انتها» نامیده می‌شود).
روبه‌روی مصدوم و در سمت آسیب دیده قرار بگیرد.
موقع کار دقت کنید که قسمت آسیب دیده در همان وضعیتی که پس از باندپیچی باید قرار بگیرد، نگه داشته شود.
احتیاط!
پس از پایان باندپیچی، گردش خون را در نواحی پایین‌تر اندام کنترل کنید. این مطلب خصوصاً در مورد باندهای کشی یا کرپ اهمیت دارد چون این باندها به شکل اندام درمی‌آیند و در صورت تورم اندام، ممکن است فشار بیشتری به آن وارد کنند
1) دم باند را پایین‌تر از محل آسیب بگذارید. باند را دو دور به‌طور مستقیم به دور اندام (از سمت داخل به سمت خارج) بپیچید تا انتهای آن را در محل ثابت کنید
.
2) باند را به‌صورت چند دور مارپیچی بپیچانید. جهت چرخاندن، از سمت داخل سطح بالایی اندام به سمت خارج آن است؛ باندپیچی را به سوی بالایی اندام به پیش ببرید. دقت کنید که هر دور جدید از باند، نیم تا دو سوم دور قبلی را پوشش دهد.
3) با یک دور مستقیم، انتهای باند را محکم کنید. اگر باند خیلی کوتاه است، یک باند دیگر را به روش مشابه بپیچید تا کل ناحیه آسیب دیده پوشانده شود.
4) بلافاصله پس از اتمام باندپیچی، گردش خون را در نواحی پایین‌تر اندام کنترل کنید . در صورت لزوم، برای برگشت جریان خون باند را باز کنید و مجدداً آن را شل‌تر ببندید.
باندهای آرنج و زانو
باندهای رولی را می‌توان به منظور نگهداری پانسمان در محل و حفاظت از آسیب‌های بافت نرم (مثل کشیدگی یا پیچ خوردگی) در آرنج و زانو به کار برد. برای اطمینان از مؤثر بودن باندپیچی، مفصل را مختصری تا کرده، سپس باند را به جای روش استاندارد مارپیچی ، به شکل « 8 » بپیچید. جهت باندپیچی از سمت داخل سطح بالایی اندام به سمت خارج است. باندپیچی را از هر دو سو به اندازه کافی ادامه بدهید تا فشار یکنواختی بر اندام وارد شود.
1) اندام آسیب‌دیده را در وضعیتی که برای مصدوم راحت باشد و در صورت امکان، همراه با تا شدگی مختصر مفصل باشد، نگه دارید.
2) انتهای باند را در سمت داخل مفصل قرار بدهید. باند را به سمت خارج مفصل برده، یک دور و نیم بچرخانید تا انتهای باند، ثابت و مفصل پوشانده شود.
3) باند را درست به بالای مفصل و سمت داخل آن برسانید و آن را یک دور به دور اندام بچرخانید به‌طوری که نیمه بالایی باند مربوط به دور قبلی را بپوشاند.
4) باند را از سمت داخل بازو به پایین مفصل برسانید. یک دور قطری در پایین مفصل بزنید تا نیمه پایینی باند مربوط به اولین دور مستقیم پوشانده شود
هشدار!
باند را آنقدر محکم نپیچید که گردش خون اندام مختل شود
5) باندپیچی قطری به شکل « 8 » را در بالا و پایین مفصل ادامه بدهید. هر بار با پوشاندن تقریباً دوسوم از دور قبلی، محدوده باندپیچی را گسترش دهید
6) برای پایان باندپیچی، باند را دو دور به‌طور مستقیم به دور اندام بپیچید، سپس انتهای باند را محکم کنید.
7) بلافاصله پس از پایان باندپیچی و سپس هر 10 دقیقه بعد از آن، گردش خون را در نواحی پایین‌تر کنترل کنید. اگر باند را خیلی محکم پیچیده‌اید، آن را باز کنید تا خون جریان پیدا کند و سپس مجدداً باند را شل‌تر بپیچید.
باندهای دست و پا
باندهای رولی را می‌توان برای نگه داشتن پانسمان‌ها در محل دست یا پا و یا حفاظت از مچ پا یا دست در آسیب‌های بافت نرم به کار برد. برای وارد کردن فشار بر تمام محل آسیب، باند حفاظتی باید به‌طور کامل از محل آسیب فراتر برود. از روشی که در شکل‌های زیر برای باندپیچی دست ارایه شده است می‌توان در مورد پا هم استفاده کرد؛ در این حالت، باندپیچی را از قاعده شست پا آغاز کنید و از پیچیدن باند به دور پاشنه خودداری کنید
1) انتهای باند را در سمت داخل مچ و نزدیک به قاعده شست قرار دهید. باند را دو دور به طور مستقیم به دور مچ بپیچید.
2) با شروع از سمت داخل مچ، باند را به صورت مورب از پشت دست به ناخن انگشت کوچک برسانید.
3) باند را از زیر انگشتان طوری عبـور دهیـد کـه کنـاره بـالایـی آن در تـماس با قـاعـده ناخن انگشـت اشاره قرار بگیـرد. باند را به دور شست مصدوم نپیچیـد.
4) بدون پیچیدن باند به دور شست، آن را به‌طور مورب از پشت دست عبور داده به کناره خارجی مچ برسانید. یک بار دیگر، باند را به‌طور مورب به دور مچ و روی دست بپیچید.
5) دورهای مورب را به‌طور متوالی تکرار کنید. هر بار با پوشاندن تقریباً دوسوم از باند دور قبلی، محدوده باندپیچی را گسترش دهید. پس از پوشیده شدن کامل دست، باندپیچی را با دو دور مستقیم به دور مچ خاتمه دهید.
6) انتهای باند را محکم کنید. بلافاصله پس از باندپیچی، و هر 10 دقیقه بعد از آن، گردش خون را در نواحی پایین‌تر کنترل کنید. در صورت لزوم، باند را باز کنید تا جریان خون برقرار شود و سپس مجدداً آن را شل‌تر ببندید.
باند لوله‌ای
این باندها عبارتند از رول‌های پارچه‌ای بدون درز و لوله‌ای شکل. دو نوع باند لوله‌ای وجود دارد: باندهای کشی (برای حفاظت از مفاصلی مثل آرنج یا مچ پا) و گازهای لوله‌ای (که برای پوشاندن انگشتان طراحی شده‌اند). این گازها با ابزار مخصوصی که همراه با باند وجود دارد، به کار می‌روند. گازهای لوله‌ای برای نگهداری پانسمان در محل مناسب هستند اما نمی‌توانند برای کنترل خونریزی، فشار کافی اعمال کنند. مراحل زیر، نحوه کاربرد گاز لوله‌ای را در انگشت دست توضیح می‌دهند.
احتیاط!
نوارچسب را به‌طور کامل به دور انگشت نپیچید چون این کار می‌تواند گردش خون را مختل کند.
1) یک قطعه گاز لوله‌ای را تقریباً به طول 5/2 برابر طول انگشت آسیب دیده برش دهید. تمام طول گاز لوله‌ای را به روی ابزار مخصوص بکشید و سپس به آرامی ابزار را به روی انگشت مصدوم بلغزانید.
2) انتهای گاز را روی انگشت نگه داشته، ابزار مخصوص را به آرامی از مجاورت نوک انگشت بکشید تا لایه‌ای از گاز به روی انگشت باقی بماند. به‌منظور بستن و محکم کردن باند در انتهای انگشت، ابزار مخصوص را دو بار (به دور خود) پیچ دهید
3) در حالی که گاز را در قاعده انگشت نگه داشته‌اید، به آرامی ابزار مخصوص را روی انگشت (به داخل فشاردهید تا یک لایه دیگر از گاز را سوار کنید. پس از اتمام این کار، ابزار را از انگشت خارج کنید.
4) با استفاده از نوارچسب، گاز را در قاعده انگشت محکم کنید. گردش خون انگشت را بلافاصله پس از باندپیچی و سپس هر 10 دقیقه بعد از آن، کنترل کنید. از مصدوم سؤال کنید که آیا در انگشتش احساس سردی یا گزگز و مورمور دارد. اگر پاسخ سؤال مثبت است، گاز را خارج کرده، یک بار دیگر آن را شل‌تر ببندید.
باندهای مثلثی
ممکن است این باندها را در بسته‌بندی‌های استریل در داخل بسته‌های کمک‌های اولیه پیدا کنید. همچنین می‌توانید با برش دادن یک متر مربع از پارچه‌ای ضخیم (مثلاً کتانی یا پنبه‌ای) و یک بار تا کردن آن در امتداد قطر، یک باند مثلثی بسازید. از این نوع باند می‌توانید به روش‌های زیر استفاده کنید:
تا شده به صورت یک باند پهن برای بی‌حرکت کردن و نگه داشتن اندام یا محکم کردن آتل یا پانسمان‌های حجیم.
تا شده به صورت یک باند باریک ، برای بی‌حرکت کردن‌پا و مچ پا یا نگه داشتن پانسمان در محل.
برداشتن مستقیم از یک بسته‌بندی استریل و تا کردن آن به شکل یک لایه پوششی به‌عنوان یک پانسمان استریل.
باز شده و بدون تا به عنوان آویز یا به‌منظور نگه داشتن پانسمان‌های دست، پا و سر در محل.
نحوه ساخت باند تا شده پهن
1) یک باند مثلثی را باز کنید و به‌صوت مسطح روی یک سطح تمیز پهن کنید . باند را به‌صورت افقی از وسط تا کنید تا نوک مثلث به وسط قاعده برسد
2) یک بار دیگر در همان جهت قبلی، باند را از وسط تا کنید تا کناره مربوط به نخستین تا روی قاعده قرار گیرد. به این ترتیب باند مثلثی باید تبدیل به یک نوار پهن شده باشد.
نحوه ساخت باند تا شده باریک
1) با تا کردن یک باند مثلثی، یک باند تا شده پهن بسازید
2) باند را یک بار دیگر از وسط به صورت افقی تا کنید. این باند باید به یک نوار پارچه‌ای ضخیم، باریک و بلند تبدیل شده باشد.
نگهداری از باندهای مثلثی
باندهای مثلثی را تا زمانی که نیازی به آنها ندارید، از بسته‌بندی خارج نکنید تا به حالت استریل باقی بمانند. همچنین می‌توانید این باندها را مطابق شکل‌های مقابل تا کنید تا همیشه آماده مصرف باشند یا به سادگی برای مصرف باز شوند
1) ابتدا باند مثلثی را به صورت یک باند باریک تا کنید (شکل‌های فوق). دو انتهای باند را به وسط برگردانید.
2) تا کردن دو انتها و برگرداندن آنها به وسط را آنقدر ادامه دهید تا باند به اندازه مناسب برای نگهداری برسد. باند را در محلی خشک نگهداری کنید
گره زدن
برای محکم کردن باند مثلثی، همیشه از گره استفاده کنید. این روش مطمئن است، در نمی‌رود، باز کردن آن آسان است و به حالت مسطح قرار می‌گیرد و به همین جهت، تحمل آن برای مصدوم راحت‌تر است. از بستن گره در اطراف یا مستقیماً روی محل آسیب خودداری کنید. چون این کار ممکن است برای مصدوم ایجاد ناراحتی کند.
نحوه گره زدن
1) انتهای سمت چپ (تیره) را از رو و زیر انتهای سمت راست (روشن) عبور دهید.
2) دو انتهای باند را در بالای سایر قسمت‌ها نگه دارید
3) انتهای سمت راست (تیره) را از رو و زیر انتهای سمت چپ (روشن) عبور دهید.
4) برای محکم شدن گره، دو انتها را کشیده، سپس آنها را در زیر باند قرار دهید.
نحوه باز کردن گره
1 ) یکی از دو انتها و همان سمت از باند را محکم بکشید تا به حالت مستقیم درآیند.
2) گره را نگه داشته، انتهای صاف شده را از داخل آن بیرون بکشید.
نظرات بسته شده است.