جکوی مدیترانه ای

نام علمی : hemidactylus turcicus

نام انگلیسی: mediteranean gecko   

نام فارسی: جکوی مدیترانه ای

مشخصات: برآمدگیهای پشتی بزرگ و فراوان، در 14 تا 16 ردیف کم و بیش طولی منظم مرتب شده اند؛ دم بدون لبه های جانبی نوک تیز و دندانه دار؛ فلس های زیر چانه ای پیشین اغلب در تماس با دومین فلس لب پائین؛ نرها دارای 2 تا 10 منفذ پیش مخرجی؛ سطح زیرین چهارمین انگشت پا دارای 8 تا 11 تیغه؛ 7 تا 10 سپر در لب بالا و 7 تا 9 سپر در لب پایین.
رنگ آمیزی: پشت قهوه ای مایل به صورتی، قهوه ای روشن یا تیره، خاکستری حنایی، زرد حنایی، صورتی کمرنگ تا سفید؛ دارای یک رگه تیره نامشخص از سوراخ بینی تا ناحیه گوش؛ پشت با نقاط روشن تر و تیره تر قهوه ای یا صورتی، و نیز با برآمدگی های سفید؛ ناحیه شکمی سفید یا زرد کمرنگ.
 

زیستگاه: نواحی بیابانی و نیمه بیابانی یا مدیترانه ای، اغلب در محل زندگی انسان در بناهای مسکونی یا متروکه، باغها و درختزارها.
 

عادات و رفتار: اغلب با تاریک شدن هوا تا اوایل صبح به فعالیت می پردازند، ولی گاهی هنگام روز مخصوصاً در داخل ساختمانها و مکانهای تاریک و سایه دار دیده می شوند؛ در شکاف و ترک دیوارها، زیر اشیاء و اسباب خانه ها و انباریها، زیر پوسته درختان و غیره مخفی می شوند؛ از حشراتی که در اطراف روشنایی ها روی دیوار یا سقف تجمع می کنند مانند راست بالان، دوبالان، خرخاکیها و غیره تغذیه می کنند. صدای جیرجیری تولید می کند که شبها و یا اوایل صبح می توان شنید. بیشتر روی دیوارها، سقفها، درختان و گاهی روی زمین فعالیت می کنند. فصل زاد و ولد در بهار و تابستان است، یک یا دو تخم می گذارند؛ در این فصلها تخمها را بواسطه شفاف شدن پوست شکم ماده ها می توان مشاهده کرد.
 

پراکندگی جهانی: کشورهای سواحل مدیترانه، شمال آفریقا، جنوب غربی آسیا تا هند و نیز ایالاتی از آمریکا.
 

اندازه: نوک پوزه تا مخرج 57 میلیمتر دم 60 میلیمتر.
 

ملاحظات: جمعیتهایی که در ایران مشاهده می شوند به زیر گونه H.t.turcicus تعلق دارند، یا اینکه بعنوان یک گون مشخص در نظر گرفته شده اند. محل نمونه تیپیک توسط Schmidt (1953) از قسمت آسیایی ترکیه گزارش شده است.