سمندر جویباری ایران

نام فارسی : سمندر جویباری ایران

نام علمی:  Batrachuperus Persicus Eisel & Steiner

نام انگلیسی:  Persian mountain salamander

 

 

پراکندگی

محل پیدایش تیپ : جویباری در رشته کوههای تالش در اسالم ، استان گیلان ، ایران ارتفاع 800 متری ( هولوتیپ ها و پاراتیپ ها 5 نمونه لاروی است )
 
 توصیف مختصر : گونه ای است که در سال 1970 براساس تعدادی لارو توصیف شده است . لاروها دارای سر بزرگ و پهن ، چشمها کوچک ، دارای 14 الی 15 شیار جانبی در بدن ، دارای یک زائه پشتی بلند و پارو مانند ، انتهای دم بیضوی ، دارای چهار انگشت در اندامهای جلویی و همچنین انگشت در اندامهای عقبی که همگی نوک تیز و قهوه ای مایل به سیاه هستند . بدن لاروها معمولا" به رنگ قهوه ای مایل به سیاه است، تا تابستان 1370 جانور بالغ این گونه جمعآوری نشده بود . همکارانش در سال 1971 تعدادی از لاروهای جمع آوری شده را زنده نگه داشتند تا اینکه به حالت جوان تبدیل گشتند .   توصیف این محققین از نمونه های جوان به صورت زیر است :
 
 داندان های تیغه ای به طرف جلو سوراخ داخلی بینی امتداد پیدا نکرده ، کوتاه و در وسط ، بسختی قابل تشخیص از یکدیگر می باشند . لبها فاقد حاشیه ای لبی ، اغلب دارای یک شیار پشت چشمی در حاشیه خلفی چشم هستند . شیار گلویی بخوبی رشد کرده ، شیارهای جانبی تقریبا" 13 تا 14 عدد می باشند که هر چه به طرف اندامهای حرکتی پیش می رویم از وضوح کمتری برخوردارند . پوست کاملا" صاف . خط مهره ای پشت کاملا" مشخص ، طول دم به اندازه مجمع سر و بدن . 4 انگشت در اندامهای جلویی و همچنین 4 انگشت در اندامهای عقبی . انگشتان اندامهای عقبی و جلویی کمرنگ ، ضخیم و دایره ای شکل ، شکاف کلواک طولی . رنگ سر ، بدن و طرفلین دم به رنگ خاکستری مایل به زرد ، در قسمتی از بدن و در ناحیه دم دارای لکه های قهوه ای مایل به سیاه یا حالت مرمری شکل . ناحیه شکمی تا اندازه ای روشن تر و شفاف .
 
 تذکر :در تابستان 1370 چند نمونه از این سمندر جمع آوری گردیده، که دگر دیسی همه آنها کامل شده است . در سال 1978 در مقایسه با توجه به نمونه های جوان ذکر کرده استپ که طول دم به اندازه طول سر و بدنمی باشند . با توجه به نمونه های بزرگتر این گفته صادق نیست و طول دم در نمونه های اخیر از مجموع طول سر و بدن کوچکتر یا بزرگتر است . همچنین در مقایسه بین دو گونه فوق الذکر است که سر حالت راست گوشه داشته ، درحالی کهسر به طرف عقب باریک می شود . با توجه به نمونه هایی که اخیرا" جمع آوری شده ، سر نمونه ها در بعضی مواردراست گوشه بوده و دربعضی مواردنیز به طرف عقب باریک می شود . از طرف دیگر پوست نمونه های بزرگتر زبر و خشن تر از نمونه های جوان می باشد که بوسیله همکارانش توصیف شده است همچنین شیارهای جانبی در بعضی از نمونه ها 12 عدد نیز می باشد . رنگ زمینه بدن در نمونه های زنده بنفش پر رنگ با جلای فلزی است ، خالهای زرد کم رنگ در نمونه های کوچکتر ، به هم چسبیده تر و بزرگتر می باشد .
 
 اندازه : طول کلی دوگروه لارو که از جنوب شرقی چالوس جمع آوری شده اند به شرح زیر است :
 
 لاروهای گروه کوچک 39 تا 7/64 میلی متر
 
 لاروهای گروه بزرگ 7/94 تا 5/101 میلی متر
 
 اندازه نمونه هایی که اخیرا" در تابستان 1370جمع آوری گردیده اند به صورت زیر است .
 
 زیستگاه : لاروها در جویبارها ی کوهستای سر د و روشن و در استخرهای کوچکی که در میان جنگل های متراکم هیرکانی ( راش ، توسکا ، افرا) مناطق کوهستانی غرب و جنوب دریای خزر قرار دارند بسر می برند . لاروها در ارتفاع حدوا" 800 تا 1200 متری پیدا شده اند .
 
 قابل ذکر است که نمونه های جمع آوری شده در تابستان 1370 از ارتفاع حدود1700 متری از محلی که فاقد درخت و درختچه بوده گردآوری شدند در حالی که در سوراخهای مرطوب زیر سنگها پنهان شده بودند . این گونه به طور استثنائی در نواحی مرطوب زندگی می کند که این معرف فون نادر و در معرض خطر ایران می باشد . اخیرا" نمونه ای به دست ما رسیدهاست که از منطقه شفت از توابع فومن در نزدیکی شالیزار ، ناحیه ای که تقریبا" حالت باتلاقی داشته جمع آوری شده است . ارتفاع محل زیست آن از سطح دریای خزر حدود 15 متر می باشد .
 
 رفتار : به علت نادر و کمیاب بودن این گونه ها تاکنون مطاله ای روی رفتار آن صورت نگرفته است . درسال 1370 هنگام جمع آوری نمونه ها از زیر سنگها مشاهده شد که آنها دارای حرکات بسیار کندی می باشند ، ولی حرکات پلک هایشان زیبا و نسبتا" سریع است . گونه مزبور وقتی در داخلی ظرفی که محتوی کمی آب باشد قرارداده شود سرخود را خارج از آب نگه می دارد .
 
 انتشار جغرافیایی : این گونه تاکنون فقط از ایران جمع آوری شده و بنابراین بومی ایران است .
 
 پراکندگی شناخته شده در ایران : این گونه تاکنون از جویباری در جنگل های رشته کوههای تالش در اسالم ، جنوب شرقی چالوس ( روستای ویسر ) همچنین ییلاق سراسی در نزدیکی روستای دلمادهدر حدود45 کلیومتری جنوب شرقی خلخال و شفت جمع اوری شده است . بر طبق نظر پراکندگی این گونه احتمالا" در داخل تمام جنگل های هیرکانی شمال ایران می باشد .

1 نظر
  1. ناصر هادیپور می‌گوید

    در استخر باغ من واقع در بازرنفار در نوآباد جاده نظامی شیرگاه تعدادی سمندر جویباری پیدا شده

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.