شاهین

شاهین پرندهای از راسته شکاریان روزانه از تیره بازها است. شاهین جزو شکاریان بسیارجسور و با شهامت است، و با وجود آنکه از قوش کوچکتر است ولی بعلت جسارتیکه دارد گاهی عموماً به عقاب وقوش حمله می‌‌کند. در حدود ۴۰ گونه از اینپرنده شناخته شده است که با نامهای گوناگون زیستگاهشان در سراسر کره زمینپراکنده است. شاهین عموماً آشیانه خود را در کوهستانهای بلند و دور افتادهو در غارهای مشرف به پرتگاه‌ها و صخره‌ها بلند می‌‌سازد ولابلای صخره ‌هایکوهستانی تخم گذاری می‌‌کند. گونه‌های مختلف این پرنده در کوه‌هایایرانفراوان است. شاهین را صیادان جهت شکار تربیت می‌‌کنند. زیستگاه این پرندهدر کوهستانهای بلند و دور افتاده، و آشیانه خود را در غارها مشرف بهپرتگاه‌ها و صخره‌ها بلند می‌‌سازد.
نمای ظاهری

شاهین دارای قرنیه‌ای سیاه رنگ و پرهایی زرد رنگ است که به خاکستریمی‌‌گراید، و زیر گلو وزیر شکمش قهوه‌ای و دارای خالهای تیره است. نر اینپرنده قدری کوچکتر از ماده است.
ریشه تاریخی

شاهین در پارسی یعنی ازشاه، مانند آهنین که ریشه اش از آهن می آید. شکار کردن با شاهین با آنکه تاریخ اش به دوره پادشاهیآشورمی رسد، بدون شک در دورهساسانیورزش شاهان بوده زیرا در دوره اسلامی گسترش یافت. شکار با شاهین پس از آنبه اروپا گسترش پیدا کرد. نام شاهین می تواند از شکار کردن شاه با پرندهشکاری ریشه گرفته باشد.
شاهینروزگاری در سراسر دنیا می‌زیست. اما امروزه به شدت کمیابشده ودر بعضی جاها دیده می‌شود. احتمالاً معدودی از پرندگان می‌توانندتندتر از شاهین‌ها پرواز نمایند. گاه سرعتش هنگام شکار به ۲۹۰ کیلومتر درساعت می‌رسد. طول آن به ۴۶ سانتیمتر می‌رسد. بالهای گسترده اش به ۱۰۹سانتیمتر می‌رسد. شاهین‌ها به پرندگان به اندازه خود وگاه بزرگتر از خودنیز حمله می‌کنند، بسیاری از پرندگان را می‌کشند.