جندق از توابع شهرستان خور استان اصفهان است. از آن روستاهای کویری که برای درک کویر، معماری کویری و مردم‌شناسی مردم کویر بسیار قابل توجه است.
به همین دلایل و به لحاظ داشتن آثار باستانی و طبیعی، می‌تواند یکی از روستاهای هدف گردشگری باشد.
جندق ادغام شده "جنب دق" و به معنی حاشیه کویر و زمین صاف است. یکی از جاذبه‌های این روستا واقع شدن در مسیر ریگ جن است و عبور از ریگ جن یکی از برنامه‌هایی است که می‌تواند در تورهای ماجراجویانه مورد هدف باشد.
ریگ جن ناحیه‌ای است در کویر مرکزی ایران. این منطقه در جنوب سمنان، شرق دریاچه نمک، شمال انارک و غرب جندق قرار دارد.این منطقه به دلیل وسعت زیاد و نداشتن چشمه و چاه آب و گرمای شدید، ناحیه ای صعب العبور است.
دو کویر شناس اروپایی، سون هدین، کویر شناس سوئدی و آلفونس گابریل اتریشی در شرح سفرهای خود اشاره‌ای گذرا به این ناحیه کرده‌اند.
از آثار باقی مانده از دوران گذشته در جندق، دژ اردبیل و یا قلعه انوشیروان ساسانی است که از قلعه‌های باقی مانده متعلق به دوره پیش از اسلام است.
این قلعه به دلیل عدم رسیدگی در گذشته و همچنین تخریب مقداری از آن در زمان رضاخان رو به نابودی است و شاید تنها قلعه باستانی است که هنوز مردم در آن ساکن هستند و به زندگی روزانه خود ادامه می‌دهند.
این‌که درون این قلعه هنوز زندگی جریان دارد شاید از جهاتی جالب توجه است ولی جای تعجب است که تا کنون هیچ اقدامی برای نگهداری، بازسازی و نوسازی آن از طرف مسوولان سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری انجام نگرفته است، گویی این قلعه و ساکنانش، جزیره‌ای فراموش شده در دل کویرند.
البته فراموشی و عدم توجه به بناهای تاریخی و باستانی، داستان تازه‌ای نیست اما بد نیست به دو خبری که در هفته‌نامه پارسه در تاریخ شنبه اول اردیبهشت 86 درج شده است، توجه کنیم و کمی بندیشیم.
1- طه هاشمی،معاون سازمان میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری و رییس پژوهشگاه از اختصاص یک میلیون دلار برای مرمت آثار تاریخی ایران در خارج از مرزها به دستور رییس جمهور خبر داد.
2- بهرام رضایی، کارشناس و مشاور معاونت حفظ و احیای سازمان گفت :"حفظ و نگهداری از میراث فرهنگی، نیازمند یک عزم ملی و تغییر نگرش مردم نسبت به این گونه آثار است."
هر دوی این خبرها حاکی از دغدغه ظاهری برای حفظ و مرمت آثار تاریخی است.
اما باید به استحضار کارشناس و مشاور معاونت حفظ و احیای سازمان رساند که قبل از تغییر نگاه مردم، نگاه خود سازمان باید به این مقولات تغییر کند.
چرا و به چه دلیل قلعه باستانی جندق فراموش شده و چگونه قرار است نگاه این مردم که خانه و کاشانه‌‌شان همین جاست تغییر کند.
اختصاص بودجه یک میلیون دلاری برای مرمت آثار تاریخی ایران در خارج از مرزها، در حالیکه وضعیت اسف‌باری در داخل کشور داریم به چه معناست.
این موضوع وقتی بیشتر نمایان میشود که در فاصله‌های کمی از یکدیگر خبری مبنی بر دزدی مفاخر و پیشینه فرهنگی ایران در جراید درج میشود و تاکنون هیچ اقدام موثری در این مورد انجام نشده که نتیجه مثبتی به همراه داشته باشد.
آیا اصولا از تعداد آثار تاریخی متعلق به ایران که در خارج از مرزها وجود دارند، اطلاع دقیقی داریم و آیا کشوری که اکنون آن آثار در آن‌ها قرار دارند، حقی برای ما نسبت به آن آثار قائل است.
مگر ترکیه حقی برای ما نسبت به مولانا قائل است. آیا یونسکو که سال مولوی را به نام ترکیه ثبت کرده (و به نظر ما یک خیانت فرهنگی انجام داده است)، چقدر به ایران برای ثبت آثار تاریخی خارج از کشور و مرمت آن‌ها اجازه می‌دهد.
کدام یک از مسوولان سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری تا کنون از "طاق کسری" دیدن کرده‌اند تا برآوردی از هزینه‌های لازم برای بازسازی و مرمت آن داشته باشند.
این‌ها همه داستان‌هایی است که هر روزه تکرار میشود و باید برای حل مشکلات مشابه در این داستان‌ها چاره‌ای اندیشید.
نظرات بسته شده است.