قورباغه مردابی معمولی

نام فارسی : قورباغه مردابی معمولی نام علمی:  Rana ridibunda نام انگلیسی:  Marsh Frog or Lauhing Frog

محل پیدایش تیپ : ساحل شمال دریای خزر

توصیف مختصر : چین های طرفی پشتی بخوبی رشد کرده برامدگی داخلی کف پا کوچک پشت بدن سبز تا زیتونی و قهوه ای تیره همراه با تعداد کم و بیش لکه های تیره یا سبز تیره گاهی اوقات دارای یک نوار طولی روشن در طول پشت بدن زیر بدن سفید ، سفید چرک یا به رنگ مایل به  زرد همراه با تعدادی لکه یا نقاط سیاه یا بدون آنها نرها دارای اندام تشدید صدای تیره یا خاکستری در گوشه دهان . درطول فصل تولید مثل اولین انگشت اندامهای جلویی در نرها دارای قسمت متورم خاکستری رنگ . در ایران فقط زیر گونه تیپ شناخته شده است .

اندازه به میلی متر : 120 بندرت 170

انتشار جغرافیایی : تمام اروپا بجز شمال غرب و مرکز ایتالیا غرب اسیا به طرف شرق تا پاکستان غربی افغانستان ایران وشرق ترکستان شمال افریقا پراکندگی در ایران : در تمام ایران بجز سیستان و بلوچستان وجود دارد .

لاروها : شکاف ابششی در طرف چپ بوده و به طور خلفی و رو به بالا قرار گرفته است . هر دسته از دندانهای فکی تنها در یک ردیف قرار گرفته اند . در ارواره بالا2 یا 3 و در ارواره پاوین 3 دسته دندان وجود دارند . ارواره پائین توسط برامدگی های کوچکی احاطه شده است و کلواک در طرف راست نزدیک پایه دم قرار دارد . باله دمی پشتی به آن طرف خط عمودی که شکاف ابششی قرار دارد نمی رسد . چشمها در طرف پشتی سر واقع شده اند . طرح کلی سر از طرف پشتی قلبی شکل است . فاصله بین چشمها حداقل دو برابر فاصله بین سوراخهای بینی است و فاصله سوراخهای بینی خیلی بزرگتر از شکاف دهان می باشد . دم نوک تیز و طول ان حداقل دو برابر طول بدن است . اندازه لارو امکان دارد از 7تا 47 میلی متر باشد . لاروها در فرانسه به 125 میلی متر نیز میرسند . گاهی لاروها نیز زمستان خوابی دارند .

فعالیت زیستی قورباغه مردابی

قوربباغه مردابی هم در ابهای ارام و هم در ابهای جاری یافت می شود . اما دریاچه و استخرهایی را که با خیزران یا جگن ها و نی ها پوشیده شده یا کناره های رودهایی را که با بیشه های درختان بید و جگن احاطه شده باشد ترجیح می دهد بیشتر در گودالهای اب کوچک و دارای گیاه در استخرهایی زندگی می کند که در تابستان کاملا" خشک نمی شوند . این قورباغه ها بندرت در رودخانه های با جریان سریع اب که دارای کناره های شنی بدون پوشش هستند بافت می گردد . اغلب از اب خارج شده و در خشکی چندین ساعت می ماند و در صورت احساس خطر معمولا" با یک جهش بلند بسرعت به آب بر می گردد . در بهار و تابستان به ماندن در زیر اب برای مدت طولانی راغب نیست و برای تنفس هوای تازه سر خود را از سطح اب بیرون می اورد . برای همین منظور از گیاهان ابی کنده های درختان نی ها و سایر چیزهایی که بر روی سطح اب شناور هستند بالا می رود . دربعضی مناطق دور از دریا که سرعت جریان آب زیاد است نیز یافت می شود .