این کاروانسرا در کنار جاده ری – قم ساخته شده و تا سال 1883 م مورد استفاده بود و به همین دلیل سالم تر باقی مانده است . با توجه به کشف چند سکه مغولی از سده های هفتم وهشتم هجری ، احتمال می رود بانی این کاروانسرا غازان خان ( 694هـ . ق ) باشد وحتی تاریخ بنای کاروانسرا مقدم بر حکومت پادشاه مغول باشد، د راین صورت باید قدمت آن را به اواخر دوران سلجوقی نسب داد.
حصارعظیمی مجموع کاروانسرا را احاطه کرده که ، برج ها ی متعددی آن را حمایت می کند . بقیه تأسیسات با ارتفاعی برابر با نصف ارتفاع حصار ساخته شده اند.
در کاروانسرا چهارایوان عمیق در چهار طرف حیاط مرکزی قرار دارد که دارای طاق گهواره ای هستند و در انتهای آنها راهی برا ی ورود به اصطبل ها دیده می شود. اتاق هایی نیز برای قراردادن توشه و بار مسافران وجود دارد که مستقیماً با هوای آزاد در ارتباط هستند. برای مسافران ویژه ، بخش های خصوصی در طرف چپ مدخل کاروانسرا ساخته شده بود. یکی از تالارهای این قسمت از کاروانسرا با گنبد بسیار زیبایی پوشیده شده بود.
قلعه در برابر گردنه کوچکی قرار دارد. دراین محل پلی وجود دارد که اززیر آن نهری عبور می کند و آب رودخانه ای را که در 25 کیلومتری کاروانسرا قرار دارد به طرف کاروانسرای حوض سلطان هدایت می کند. بالای گردنه ، برج کوچک دیده بانی از دور پیدا ست .
نظرات بسته شده است.