این بنا به صورت ویرانه ای در انتهای غربی بندر طاهری (سیراف) و کمی دورتر از شهر کنونی و بر روی تپه ای طبیعی قرار گرفته است . بنای مزبور در اصل با دیوارهای چهارگوش سنگی از صخره های طبیعی محصور می شده و با توجه به شیب موجود، در سه مرتبه با سنگ و آجر و ملاط گچ و ساروج بنا گردیده است . مرتبه یا طبقه اول احتمالا صحن و حیاط مجموعه را تشکیل می داده و در آن، زیرزمین و آب انبار ساخته بوده اند . طبقه دوم احتمالا بخش اصلی مسجد را تشکیل می داده که از آنها بقایای سردر زیبایی از سنگ تراش با تزیین آجرکاری و گچبری برجای مانده است . در انتهای شرقی این طبقه که دنباله حیاط مسجد است، اتاقی از سنگ و ساروج با دو مناره ویران شده و ته ستون های برج مانند باقی مانده است . در اطراف این بناها، سنگ قبرهایی با کتیبه هایی به خط کوفی وجود دارد که تاریخ آنها بین قرن چهارم تا هفتم هجری است . در طبقه سوم ساختمانی که کوچکتر از طبقه پیشین است، آثار پی ها، طاقچه هایی با تزیینات گچبری و رف های زیبایی مکشوف است که به نظر می رسد مربوط به دواتاقی باشند که در این طبقه بنا شده بودند . این بنا با توجه به آثار موجود، به دوره ایلخانان منسوب است.
