مسجد" دارالامان " در خیابان فردوسی شهر سنندج قرار دارد. این مسجد در دوران حکومت قاجار و توسط " غلام شاه خان" فرزند "امان الله خان اردلان" در ضلع شرقی قلعه حکومتی شهر ساخته شد. مسجد دارای صحنی زیبا و ایوان بزرگی است که در پشت آن شبستان وسیعی قرار دارد و از نظر معماری با مسجد دارالاحسان سنندج قابل مقایسه است. این بنا هم ابتدا به صورت مسجد – مدرسه بود، که با احداث خیابان فردوسی ، بخش مدرسه ی آن از بین رفت. مسجد دارالامان یک ایوانی است و سبک معماری دوره قاجاریه در ساخت آن کاملاً رعایت شده است.مسجد دو مناره
این مسجد در خیابان امام خمینی، در بافت قدیمی سقز واقع است. تاریخ دقیق ساخت مسجد مشخص نیست، ولی از آنجا که اهالی محلی ساخت آن را به " شیخ حسن مولانا آباد" نسبت می دهند، احتمال دارد دراواخر دوره افشاریه و اوایل زند یه ساخته شده باشد.مسجد دارای شبستانی با چهار ستون قطور چوبی به نشانه چهار خلیفه اهل سنت است. در ضلع جنوب غربی، ایوان ستون دار ( مصلا ی تابستانی) ساخته شده که فرم مخصوص مساجد منطقه کردستان را تداعی می کند. بالای مسجد، دو مناره رفیع و بلند قرار دارد و به همین دلیل به مسجد " دومناره" شهرت دارد. مصالح به کار رفته در بنای این مسجد شامل خشت خام، ملات گل، سنگ های لاشه، چوب و… است. در تزیینات مناره از کاشی و آجرکاری استفاده شده است.
احتمالاً حوض خانه ی مسجد که گنبدی بر فراز آن قرار دارد و محل وضوی نمازگزاران است، قدیمی تر از مسجد کنونی و متعلق به دوران صفویه است.
در دیوارهای مسجد از کاشی های صابونکی با طرح سرو ( درخت زندگی)، کار استاد علی اصفهانی برای تزیین استفاده شده است. به نظرمی رسد که این استاد اصفهانی چند سالی در سقز سکونت داشته است.