پارک ملی سالوک

بخش شرقی منطقه حفاظت شده سالوک که خود از سال 1352تحت حفاظتبوده سال 1381به پارک ملی ارتقا یافته است. این پارک با مساحت 8231هکتار در استان خراسان شمالی قرار دارد .دامنه ارتفاعی 1150 تا 2170  متر ، دما وبارندگی متوسط  سالیانه 12درجه سانتیگراد و 280 میلیمترمنطقه رادارای اقلیم نیمه خشک معتدلکرده است .

 پوشش گیاهی قالب منطقه در بخش های کوهستانی جنگل های پراکندهارس قابل مشاهده است .

از دیگر گونه های گیاهی منطقه میتوان به کلاه میرحسن – گون – زالزالک -زرشک  –  نسترن وحشی  –  گـوجه وحشـی  –  انـجـیر –  کمـا –  کـلـاغـک -زیره و انواع لاله ها اشاره  نمود.

 قوچ و میش اوریـال و پـازن و بـز درکوهستان ها وآهو دردشتها از جانوران شاخص منطقه به شمار می آیند .دیگر گونه های مهم جانوری منطقه عبارتندا ز:

 پلنگ – گراز – گرگ – روباه معمولی – شغال – کفتار- گربه پالاس- سمور سنگی –تشی – کبک – کبک دری – تیهو – کوکو – قرقاول– چکاوک – انواع سسک ها -کوکرها – سهره ها- سارگپه ها – بحری – کفچه مار ومار اتشی.

شرایط اقلیمی
میانگین سالانه دما در منطقه حدود 12 درجه سانتیگراد برآورد گردیده است.حداقل مطلق دمای ماهانه در دی ماه 5/16 و حداکثر مطلق آن در تیر ماه حدود 34 درجه سانتیگراد است.نوع بارش در فصل زمستان مخصوصا در مناطق مرتفع به شکل برف می باشد. متوسط بارندگی ماهانه برای منطقه حداکثر حدود 58 میلیمتر ثبت شده است.
منطقه سالوک از نظر تقسیم بندی اقلیمی در ناحیه خشک و نیمه خشک قرار دارد.

زمین شناسی
منطقه سالوک بخشی از زون بینالود در البرز شرقی است. از نظر ژئومورفولوژی منطقه سالوک به دو واحد کوهستان و دشت تقسیم می شود. مرتفع ترین نقطه کوه سالوک می باشد که 2900 متر از سطح دریا ارتفاع دارد. حداقل ارتفاع منطقه با ارتفاع 1080 متر در دشت جنوبی آن که زیستگاه آهو می باشد قرار گرفته است.

جاذبه های اکوتوریسمی
وجود توده های ارس،دره های زیبا،تنوع گونه های گیاهی و جانوری،اثر تاریخی بیش قلعه و راه های دسترسی مناسب،زمینه فعالیت های گردشگری را در منطقه فراهم نموده اند. از بهترین آثار تاریخی آن می توان از قلعه معروف به سالوک یا صلعوک در شمال غربی منطقه نام برد که در انتهای دره زاری و بر فراز صخره های صعب العبور سالوک بنا گشته است.

پوشش گیاهی: ارس,‌زرشک ,‌ افدرا,‌گوجه وحشی,‌درمنه ,‌گون و کلاه میرحسن.

پستانداران: آهو, گرگ,‌ قوچ ومیش, کل وبز, پلنگ,‌کفتار, روباه ,‌خوک وحشی, شغال ,تشی, خرگوش, سمور, سنجاب زمینی وگورکن .

پرندگان : کوکر,چکاوک, کبک,‌تیهو,‌باقرقره ,‌سسک و ‌جغد .

عوامل تخریب و تهدید سالوک
1. کشاورزی: در این منطقه به دو صورت دیم و آبی وجود دارد. کشاورزی دیم چون در این منطقه به صورت شیب دار اجرا می شود، عامل فرسایش آبی را در پی دارد.کشاورزی آبی اگر چه به میزان کشاورزی دیم باعث تخریب نمی شوند ولی به خاطر حضور کشاورزان در منطقه شرایط ناامنی و استرس را برای وحوش فراهم می کند.
2. چرای مفرط: یکی از مخرب ترین موارد تخریب مراتع می باشد. متاسفانه دام بسیار بیشتر از ظرفیت قابل تحمل مرتع وارد چراگاه می شود که باعث کوبیده شدن خاک،توقف رشد و نهایتا عاری شدن خاک از پوشش می شود و به دنبال آن حضور انسان و سگ امنیت را از وحوش می گیرد که ممکن است منجر به کاهش تولید مثل شود.
3. راه های ارتباطی: باعث تسهیل ورود شکارچیان غیر قانونی به منطقه می شود و علاوه بر آن باعث ورود ماشین آلات کشاورزی از جمله تراکتور به منطقه می شود.
البته الگوی ساختمان سازی در روستاهای اطراف منطقه، مصارف سوخت باعث نابودی جنگل های منطقه شده است.