تخم کرم ابریشم را از پروانه ابریشم خود نوغانداران در فصل بهار تولید می نمودند و در سال جدید در اردیبهشت ماه در جای گرم کرم ها را باز می نمودند . و هر خانواده ای که جایی برای پرورش کرم داشتند حتماً این کار را انجام می دادند و مکانی برای کرم ابریشم و پیله آن می ساختند و آن اتاق تمیز و سفید شده با گچ بوده است . و بعد از باز شدن کرم ها از تخم خود کم کم از برگهای شاخه های تازه توت جهت غذای کرم ابریشم و رشد آنها استفاده می کردند و بعد از چندین روز برگ خوری کرمها پوست اندازی می نمودند و مجدداً برگ خوری را شروع می کردند و پوست اندازی را چهار مرتبه انجام می دادند و در مرحله آخر برگ خوری کرمها رشد کافی می نمودند و بدور خود پیله می بندند و در این موقع پیله ها را جمع و تمیز می نمایند و به کارخانه ابریشم کشی می برند. و مراحل بعدی کار روی پیله ها انجام می گرفته است و پیله ها را داخل دیگ های آب جوش می ریختند و با دستگاهها ی گردان ماسوله پیچی و با کمک دست پیله ها را بصورت نخ ابریشم در می آورند و از آن برای پارچه های حریر قیمتی و قالی ابریشم استفاده می نمودند. این صنعت از کشور چین از طریق جاده ابریشم به خراسان و ایران آمده و بعد از آن به شاندیز انتقال یافته است . و بلاد اطراف پیله هایشان را به این کارخانه می آورند تا نخ ابریشم آن را استخراج نمایند . آیا می دانید که در قلعه شاهین دژ (قلعه کهنه) شاندیز صدها سال صنعت نوغانداری و ابریشم کشی رواج داشته است. و نام یک از روستاهای تابعه شاندیز بنام نوغندر بوده که در آنجا کرم ابریشم زیادی تولید می نمودند و بنام نغندر تغییر یافته است . و از نخ ابریشم تولید شده برای کارخانه های قالی بافی و حریر بافی داخل خود شاندیز مصرف داشته است و محصولات تولید شده را خود مصرف داشته اند و عمده آنرا صادر می نمودند .
