دهان پروانه ها با حشرات دیگر تفاوت دارد و از دو رشته بلند تشکیل شده که در قسمت داخلی هر کدام شیاری وجود دارد که در مجموع به شکل یک لوله مکنده یا خرطوم مشاهده می شود . این لوله گاهی از بدن خود پروانه نیز بلندتر است و جهت مکیدن شهد از انتهای جام گل گیاهان به کار می رود . در هنگام استراحت این خرطوم به صورت منظمی جمع شده و در بین پالپها قرار می گیرد ؛ پالپها اعضای حسی کوچکی به تعداد چهار عدد هستند که دو عدد از آنها دیده نمی شود ولی دو عدد دیگر بزرگ بوده و به راحتی قابل رویت است .
بدن ( شکم ) پروانه ها کشیده و تقریبا استوانه ای شکل و دارای هفت حلقه است . این حلقه ها توسط غشایی به هم متصل بوده و بدین جهت انعطاف پذیری خاصی را دارا می باشد . این غشاء دارای روزنه هایی است که توسط آنها هوا وارد لوله های تنفسی می شود .
در بین سر و شکم قسمتی وجود دارد که در اصطلاح به آن سینه گفته می شود . بالها و پاها به این قسمت متصل هستند ؛ بالها به قسمت بالای سینه متصل شده و توسط رگهای محکمی به قسمتهای مختلف تقسیم می شوند. این رگها دارای ضخامتهای متفاوتی می باشند . رگبالها در واقع حافظ غشاء بالها و چارچوب آنها محسوب می گردند . بال پروانه ها در قیاس با سایر حشرات بزرگتر و دارای اشکال متنوعی هستند . این بالها توسط پولکهای ریزی پوشیده شده است که با پایه ای به بال متصل شده اند.