براى آنکه بفهمیم مصدوم نفس مى‌کشد یا خیر، گوش خود را بالاى دهان مصدوم قرار دهید و در عین حال به شکم و سینه مصدوم نگاه کنید.
اگر نفس بکشد شما تنفس او را مى‌شنوید و احساس مى‌کنید و به‌همراه آن پائین و بالا رفتن شکم و سینه مصدوم را مشاهده خواهید کرد. مصدومى که تنفسش قطع شده مطمئناً بیهوش است؛ البته همیشه تشخیص لحظه‌اى که تنفس بیمار قطع مى‌شود آسان نیست.
اگر مصدوم بیهوش باشد، راه تنفس ممکن است تنگ یا مسدود شود که در این‌صورت نفس کشیدن را مشکل یا غیرممکن مى‌سازد. این امر به چند دلیل اتفاق مى‌افتد: ۱. سر به جلو خم شده باشد که در این‌صورت راه تنفس تنگ مى‌شود؛ ۲. ماهیچه گلو کنترل خود را روى مسیر هوا از دست داده باشد، که این امر باعث مى‌شود زبان به عقب برگردد و راه هوا را مسدود کند؛ و ۳. در هنگام بیهوشى چون عمل انعکاسى بلع انجام نمى‌شود ممکن است آب دهان یا استفراغ در عقب گلو راه هوا را مسدود کرده باشد. هر کدام از این شرایط مى‌تواند به مرگ مصدوم منجر شود، پس حتماً شما باید بدون معطلى راه تنفس را باز کنید. با باز کردن راه ممکن است تنفس مصدوم به حال عادى بازگردد. اگر باز مصدوم شروع به تنفس نکرد او را در وضعیت بهبود قرار دهید (به وضعیت بهبود مراجعه شود). اگر باز هم مصدوم نفس نکشید مجبور هستید روش نجات زندگى را شروع کنید.
روش کار:
۱. یک دست خود را زیر گردن و دست دیگر را روى پیشانى مصدوم قرار دهید و سر مصدوم را به عقب خم نمائید. این کار باعث کشیدگى سر و گردن شده و راه تنفس را باز مى‌کند.
۲. دست خود را از زیر گردن مصدوم بیرون کشیده و چانهٔ او را بالا بکشید، اینکار سبب مى‌شود زبان در جلو قرار گیرد، سپس راه تنفس را پاک کنید.
– پاک‌کردن راه تنفس:
همراه با قرار دادن مصدوم در وضعیتى که در بالا گفته شد، هر چیز خارجى مثل قی، دندان مصنوعی، آدامس یا غذا را که دیده یا احساس مى‌شود از دهان یا گلو خارج کنید، براى اینکار، مصدوم را به یک‌سو بچرخانید؛ دو انگشت اول خود را خم کنید و در داخل دهان بچرخانید. اما، وقت خود را براى پیدا کردن شیئى که پنهان مانده تلف نکنید.
نظرات بسته شده است.