تنگ بهرام چوبین، دره شهر

نام فارسی:  تنگ بهرام چوبین نام انگلیسی: Bahram-e Chobin canyon

در دره تنگ چوبینه ، در فاصله 14 کیلومتری جنوب شرقی دره شهر ، بقایایی از بناهای قلوه سنگی و ملاط گچ دوران ساسانی دیده می شود که با مصالح معماری موجود در محل کاملاً مرتبط هستند . هنوز هم قسمت هایی از دیوار کشی بر روی ارتفاعات شمالی و جانبی تنگه به طبع وضعیت طبیعی کوه های اطراف ، با همان شیوه معماری و مصالح انجام می شود و بدین وسیله دهانه تنگه ، کاملاً مسدود و مهار شده است . در سینه کش ارتفاعات شرقی و دقیقاً در دامنه فرو رفتگی کوه ، چشمه آبی ، درون صخره ها جریان دارد که سطوح جانبی مسیر آن در گذشته حجاری شده اند . آثار دست ساز درون این صخره ها و سد موجود در دهانه آن ، با منظره طبیعی تنگه ، چشم اندازی دل انگیز و دلنشین ایجاد کرده است .

تنگ بهرام چوبین از پدیده های طبیعی زیبا و دربرگیرنده  بناهایی ازدوران ساسانی و قرون اولیه اسلامی در این شهرستان هستش که در شهرتاریخی دره شهر در ساحل راست رودخانه دائمی سیمره قرار داره که طبق کاوشهای انجام گرفته در این شهرتاریخی ،تاریخ آن را قرون اولیه اسلامی اعلام کرده اند که مطمئناً در دوران ساسانی شهری را شامل می شده که در دوران اسلامی گسترش و رونق یافت.

آثار فراوانی از دوره ساسانی به دست آمده که گویای آبادانی این منطقه در دوره ساسانی می باشد.تنگ بهرام چوبین یکی از دره های باریک با دیوارهای صخره ای بسیار بلند وموقعیت طبیعی استراتژیک است. این دره را به بهرام چوبین سردار ساسانی نسبت می دهند.دربخش ورودی ودیوارهای این دره تماشایی آثاری از دوره ساسانیان برجای مانده است.آثارقلعه بزرگ که درزمان ساسانیان از سنگ و گچ ساخته شده ،در بلندی های این دره به چشم می خورد درون تنگه ودر صخره های سخت آن چهار آب انبار تراشیده شده که به یکدیگر راه داشته وبرای گردآوری آب آشامیدنی دراین تنگه استراتژیک  به کار می رفته است.

آثار پلکانی سنگی که درصخره های سخت گذر تنگه برای دسترسی به بخش جنوبی تنگه احداث شده توجه بیننده را جلب می کند زیبایی طبیعی سرکش و یادگارهای تاریخی آن ،این تنگه را یک میراث ارزشمند ساخته که به سبب دورافتادگی آن از نظرها دورمانده است. تنگ بهرام چوبین در مسیر دره شهر-پلدختر و یک کیلومتری جنوب این جاده در دل طبیعت کبیرکوه جای گرفته است.