جزیره فرور بزرگ

نام جزیره:  جزیره فرور بزرگ

 

 

موقعیت جغرافیایی

یکی دیگر از جزایر قلمرو استان هرمزگان، جزیرۀ فرور بزرگ است که در موقعیت جغرافیایی N261714 E543055 در فاصلۀ 36 مایلی شهر ابوموسی و در فاصلۀ حدود 141 مایلی از بندر‌عباس قرار دارد. بزرگ‌ترین ابعاد طولی و عرضی جزیره 5/7 و 5/4 کیلومتر می باشد. فاصلۀآن تا نزدیک‌ترین نقطۀ سواحل ایران، در حدود 20 کیلومتر و مساحت آن 2/26کیلومتر مربع و ارتفاع بلند‌ترین نقطۀ آن از سطح دریا 145 متر است. سطح جزیره از تپه ماهور‌های کوچک تشکیل شده است. این جزیره بر روی یکی از کمر بند‌های زلزله خیز جهان قرار دارد. رنگ آب در نزدیکی جزیره سیاه است. جزیره شیب‌های تند و پرتگاه‌هایی دارد که گاهی ارتفاع آن‌ها از 10 متر بیش‌تر است .


بقایای ساختمان‌های مخروبه و اراضی کشاورزی بایر و چاه‌های آب نشانۀ مسکونی بودن جزیره در زمان‌های گذشته است؛ ولی در حال حاضر، جزیره غیر مسکونی است و تنها تعدادی مأمور دولتی در آن حضور دارند. در آب‌های این جزیره ماهی فراوان وجود دارد و به همین خاطر صیادان در اطراف آن فعالیت زیادی دارند. از کانسارهای مهمی که در این جزیره معدن آهن است که از یک لایۀ رسوبی تشکیل شده و ذخیرۀآن حدود 000/500 تن برآورد شده است. در این جزیره یک چراغ دریایی نیز وجود دارد .
 

حیات وحش

جزیره فرور بزرگ یکی از کانون‌های زیست حیات وحش است و تعداد بی‌شماری از پرندگان از قبیل: عقاب‌ماهیگیر، طوطی، چک چک، قمری خانگی،‌ چکاوک کاکلی، پرستو، بلبل خرما، چاخ‌لق، هدهد، دم‌جنبانک‌زرد ،دو سرخ معمولی، یاکریم و غیره، هم‌چنین پستاندارانی از قبیل جبیر و جانورانی همچون یک نوع خارپشت، مارمولک، مار‌جعفری و عقرب در آن زندگی می کنند .

پستانداران

تنها پستانداربزرگی که درجزیره زیست می کند جبیر با اسم علمی Gazella dorcas می باشد که از زوج سمها بوده وجثه ای کوچکتر وظریفتر از آهو دارد .

شاخ درهردوجنس نروماده دیده می شود ولی شاخ جنس نر کمی بلندتر وکلفت ترازجنس ماده است . ازگیاهان علوفه ای – بوته ای وشاخ وبرگ درختان تغذیه می کند ودرجزیره فارو عمدتاً از درختان آکاسیای چتری تغذیه می کند.

 

زمین شناسی

جزیره فارور دراصطلاح زمین شناسی ، گنبدنمکی بزرگی است که ازاعماق زمین تحت تاثیرعوامل خاص زمین شناسی به بالارانده شده وپس از قطع طبقات زمین به صورت گنبدی ازکف دریا خارج شده است .

عناصرتشکیل دهنده این مجموعه عبارتنداز سنگهای رسوبی نظیر آهک های سیاه گچ ، نمک ومواد آذرین مانند بازالت ، تراکیت ، ریولیت وکانی های مختلف است . جزیره فارور براساس نقشه تکتونیک ایـران ، درمحدوده یکی ازفعالترین کمربندهای زلزله خیز جهان قرارگرفته وبارها درجریان ومسیر زلزله های شدیدی که نواحی جنوبی ایران رابه لرزه درآورده است قرارداشته است .

 

توپوگرافی

جزیره فارور ازیک توده ارتفاعات آتشفشانی و رسوبی تشکیل شده است وبه طورکلی جزیره ای تپه ماهـــــوری باارتفاعات صخره ای که درمسیرهای مختلفی کشیده شده است ودرمیان این ارتفاعات دره هایی بوجودآمده اند.

مرتفع ترین قسمت جزیره ، تپه ماهورهای مرکزی جزیره می باشند که بزرگترین نقطه ارتفاعی جزیره 145 متر می باشد دراین ناحیه قرارگرفته است .

جزیره فارور بطور کلی درحاشیه کناره ها ودارای بریدگیهای فراوانی است که بیشتر متصل به دامنه کوهها است . این وضع درضلع شرقی جزیره بیشتر دیده می شود.

عمق آب درکرانه جنوبی جزیره کمتر ودرکرانه های شمالی وشرقی وغربی عمق اب به 30 متر نیز می رسد که نشانگر ارتفاع زیاد صخره های ساحلی نسبت به بستردریامی باشد ضمناً درناحیه غربی جزیره چند تخته سنگ نیزدرنزدیکی سواحل جزیره سرازآب بیرون آورده اند که درواقع امتداد ارتفاع جزیره درداخل دریا محسوب می شود.

 

خاک شناسی

خاک دراین جزیره فقط درکف دره ها و ضلع جنوبی جزیره که دشت همواری وجود دارد، یافت می شـــــود. اکثرنواحی جزیره پوشیده ازسنگهای فرسایش یافته وخردشده می باشد وخاکهای کف دره های نیز درواقع خاکهای آبرفتی می باشد عمق خاک دراین نواحی کم ودرشت دانه ودارای مقداری هوموس می باشدکه ازلاشبرگ گیاهان فراوان موجود درکف دره ها بوجود آمده است .

درناحیه جنوبی دشت نسبتاً همواری وجود دارد که باعث شده خاکهای این منطقه توسط باران شسته نشده ودرگذشته دراین نواحی زراعت انجام می شده است خاک دراین منطقه بیشتر شنی – رسی بوده ودارای عمق متوسط ومواد آلی آن بسیارناچیز است .

 

پوشش گیاهی

جزیره فارور همانند جزایر دیگر خلیج فارس دارای فلور گرمسیری خلیج – عمان می باشد . پوشش گیاهی جزیره را گیاهان علفی ودرختچه ای ودرختی تشکیل می دهند که با شرایط اقلیمی و زیستی این منطقه سازگارشده و بعضا ً برخی ازاین گونه ها درسالهای اخیر به جزیره آورده شده است .

گونه غالب جزیره نوعی درخت آکاسیا به نام Acasia tortilis می باشد که درتمام سطح جزیره پراکنده بوده وتعداد وتراکم آن درکف دره های بسیار زیادتر ازنواحی دیگر می باشد . این درختان که به نام آکاسیای چتری نیز معروف می باشد منبع اصلی تغذیه جبیرها درجزیره درفصول خشک می باشند . ازدیگر گیاهان جزیره می توان به درخت کهور پاکستانی یا Prosopis Juliflora اشاره نمود که درسالهای اخیر وارد جزیره شده است که به دلیل توانایی این گونه درمغلوب نمودن گونه آکاسیاس چتری وپوشاندن سطح جزیره در آینده ای نه چندان دورمی تواند خسارات جبران ناپذیری به حیات وحش جزیره که ازآکاسیای چتری به عنوان منبع اصلی تغذیه استفاده می کنند واردکند.

 

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.