از پرندگان شکاری شب و دارای سر بزرگ ، صورت پهن که صفحه‌های صورت تشکیل را می‌دهد ، چشم‌های بزرگ و متمایل به جلو ، منقار قوی قلاب مانند و نیم پیدا و چنگال‌های تیز و نیرومند است .
پرواز آنها بی‌صداست ، بعضی از آنها گوشپرهای مشخصی دارند . پاهای پوشیده از پر دارند . تک‌زی‌اند و بیشترشان روی درخت زندگی می‌کنند . نر و ماده آنها همشکل است ولی ماده‌ها بزرگ‌ترند .
در سوراخها ، آشیانه‌های متروک و روی زمین لانه می‌سازند . طعمه خود را یکجا می‌بلعند و از پستانداران ، پرندگان ، خزندگان ، دوزیستان ، ماهیها، حشرات و خرچنگها تغذیه می‌کنند.
جغد تالابی:
انگلیسی : Short-eared Owl
فرانسوی : Hibou des marais
لاتین : Asio flammeus
مشخصات:
37 سانتی‌مترطول دارد ؛ هنگام غروب و طی روز در فضای باز به شکار می‌پردازد .
جغد تالابی به وسیله بدن زرد مایل به قهوه‌ای کمرنگ و با سطح شکمی راه‌راه مشخص می‌شود . بال‌های نسبتا دراز با راه‌راههای افقی دارد که در سطح زیرین آنها در ناحیه خم بال لکه‌ای بزرگ و تیره‌رنگ مشاهده می شود و در پرواز به خوبی نمایان می‌شود. جغد گوش دراز نیز لکه‌مشابهی دارد که پررنگ‌تر است .
گوشپرهای جغد گوش دراز به دشواری دیده می‌شود و در سطح شکمی راههای افقی ندارد.
جغد تالابی معمولا بر روی زمین می‌نشیند و بدن را به‌طور مشخصی متمایل به جلو نگه‌می‌دارد ، پروازش در ارتفاع کم و موجدار است و غالبا در حالی‌که بال‌ها را اندکی بالا گرفته است ، بالبازروی می‌کند . گاهی در ارتفاع خیلی زیاد پرواز می‌کند و گاهی دسته‌جمعی دیده می‌شود .
زیستگاه:
اراضی وسیع باتلاقی ، تپه‌های شنی و علفزارها ..
پراکندگی :
زمستان‌ها در شمال ایران نسبتا فراوان است و به تعداد کمتری در جنوب و سواحل جنوبی ایران دیده شده است .
مرغ حق:
انگلیسی : Scops Owl
فرانسوی : Hibou petit-duc
لاتین : Otus scops
مشخصات:
19 سانتی‌مترطول دارد , با دو نشانه ، یعنی اندازه خیلی کوچک و داشتن گوشپر مشخص می‌شود (گرچه گوشپرهایش همیشه واضح دیده نمی شود ) ، پر و بال آن پر از خطوط موجدار و خالهای قهوه‌ای مایل به خاکستری است . در مقایسه با جغد کوچک ؛ سری کوچک‌تر و برآمده‌تر دارد. جثه‌اش از پرنده مزبور لاغرتر و در سمت دم باریک‌تر و دمش نیز درازتر است. صدای یکنواخت آن خیلی مشخص است ، بیشتر هنگام شب فعالیت می‌کند و به‌طور کلی حشره‌خوار است .
زیستگاه :
در درختهای مجاور مناطق مسکونی ، باغها و باغچه‌ها و نیز در ساختمانهای قدیمی دیده می‌شود.
در میان سوراخها و گاهی در لانه متروک پرندگان دیگر آشیانه می‌سازد.
پراکندگی :
در گذشته نه‌چندان دور در تابستان‌ها فراوان بوده است . در حال حاضر وضعیت این پرنده از طرف سازمان محیط زیست اعلام نشده است اما تعداد قابل توجه‌ای از آنها در منطقه شکار ممنوع شاسکوه و اسفدن ،در شمال شرق استان خراسان جنوبی ،و استان‌های شمالی ایران یافت می‌شود.
(Family Tytonidae)
جغد سفید:
انگلیسی: Barn Owl
فرانسوی: Chouette effraie
لاتین: Tyto alba
مشخصات:
34 سانتیمتر طول دارد و جغدی است پادراز، با رنگ روشن و صورت سفید .سطح پشتی آن به رنگ نخودی طلایی و دارای خالهای ریز است و سطح شکمی سفید بنسبت یکدستی دارد . چشمهایش سیاه است و گوشپر ندارد . معمولا شبگرد است؛ ولی گاهی در طول روز هم شکار می کند .
به حالت قائم می نشیند، به طوری که پاهای دراز و سر بزرگش جلب توجه می کند .مسیر پروازش موجدار است و هنگام غروب شبح مانند به‌نظر می آید .به طور عمده، از جوندگان کوچک تغذیه می کند .
زیستگاه :
زندگی در مناطق مسکونی را ترجیح می دهد .
معمولا در ساختمانهای روستایی و برجها و خرابه‌ها زاد و ولد می کند . همچنین، در بوستانهایی که درختهای کهنسال دارد و گاهی روی صخره‌ها دیده می شود.
پراکندگی :
جغد سفید از پرندگان بومی ایران است. در گذشته، این پرنده به تعداد کم دیده می شد؛ اما در حال حاضر از گونه‌های خیلی نادر به شمار می آید )اطلاعی از وضعیت کنونی این پرنده در ایران در دست نیست(
نظرات بسته شده است.