جکوی سنگی تیغه دار

نام علمی : Cyrtopodion scabrum

نام انگلیسی : Keeled rock gecko   

نام فارسی: جکوی سنگی تیغه دار

مشخصات: فلسهای زیر چانه ای مشخص که جفت پیشین بزرگ و در تماس با هم؛ فاقد برآمدگی های زیر رانی؛ فقط نرها با 4 تا 7 منفذ پیش مخرجی دارند؛ فلسهای زیر دمی پلاک شکل بزرگ که به فاصله پهنای سر در عقب مخرج گسترش یافته اند؛ پلاکهای زیر دمی در یک ردیف منفرد میانی؛ برآمدگیهای پشتی بشدت تیغه ای، سه وجهی و بطور مشخص بزرگتر از فضای بین هم هستند؛ اندازه پوزه کمتر از دو برابر قطر چشم؛ برآمدگی های دمی حلقه انتهایی را در هر بند تشکیل می دهند؛ اندامهای حرکتی و دم درشت و ستبر؛ 12 تا 16 برآمدگی پشتی در ردیف عرضی میانی پشت؛ پهنای برآمدگی های پشتی بطور مشخص کوچکتر از اندازه قطر گوش؛ 10 تا 14 فلس در لب بالا.
رنگ آمیزی: پشت خاکستری یا حنایی با نقاط قهوه ای که در ردیف های طولی مرتب شده اند، اندامهای حرکتی و دم با نوارهای عرضی تیره باریک؛ ناحیه شکمی سفید.
 

زیستگاه: نواحی بیابانی یا نیمه بیابانی، گاهی معتدل یا کوهستانی و خزری، اغلب در خانه ها، بناهای قدیمی یا متروکه، باغها، و نیز دشتها، دامنه ها و نواحی سنگلاخی با پوشش گیاهی فراوان یا اندک.
 

عادات و رفتار: اغلب در شب فعالند، در هنگام غروب و اواخر روز و همچنین در مکانهای تاریک نیز فعالیت می کنند؛ روی دیوارها، کنار پنجره ها، زیر سقفها و روی تنه درختها دیده می شوند؛ اغلب در نزدیکی روشنایی و چراغها در کمین حشرات می نشینند؛ این جکو در ایران خانگی است و بندرت دور از محل سکونت انسان زندگی می کند؛ در کاف دیوار ها، زیر اشیاء مختلف، لابلای اثاثیه در خانه ها و انباریها مخفی می شوند. از حشرات بویژه قاب بالها، پشه ها و مورچه های بالدار تغذیه می کنند. بسته به شرایط آب و هوایی از شهریور تا آبان دوره زمستان خوابی شروع و در اسفند تا فروردین پایان می یابد؛ در بهار و تابستان و نیز اوایل پائیز جفتگیری و تخمگذاری (بین 2 تا 3 تخم) گزارش شده است.
 

پراکندگی جهانی: هند تا ترکیه و عراق، اردن و کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس، مصر تا اتیوپی.
 

اندازه: نوک پوزه تا مخرج 55 میلیمتر دم 68 میلیمتر.
 

ملاحظات: در حال حاضر این گونه در اکثر نواحی ایران انتشار دارد. و در ایران فقط به عنوان یک جکوی خانگی شناخته شده است. Anderson (1999) فرق بین نمونه های ایرانی و عربی با نمونه های افغانستان و پاکستان را، فلسهای شکمی اندکی کوچکتر در نمونه های افغانستان و پاکستان ذکر کرده است. محل نمونه تیپیک از مصر، کوه طور واقع در شبه جزیره سینا است.