وقتی که دوزیستان تحریک گردند یا وقتی که با خشونتت در دست گرفته شوند از مثانه آنها مایعی شفاف خارج میگردد که کاملا" بی زیان ومعمولا" بی مزه است . همچنین وقتی دوزیستی توسط دشمن با خشونت گرفته شود ، مقدار خیلی کمی مایع از غدد پوستی ترشح می گردد که این ترشح در صورت ورود به بدن دشمن برای او زیان آور خواهد بود . این سم از نظر مقدار و شدت در گونه های مختلف فرق می کند .
پوست دوزیستان بدون دم دارای غدد زیادی است . این غدد امکان دارد آنچنان کوچک باشند که توسط چشم غیر مسلح دیده نشوند و پوست کاملا" صاف به نظر آید و یا ممکن است بزرگتر باشند ، که در ان صورت پراکنده بوده یا مجتمع می باشند و به صورت زگیل ها و غدد پاروتوئید در وزغها وچین های طرفی پشتی در بعضی از قورباغه ها دیده می شوند.
تصور می گردد که این غدد دو نوع باشند : غدد مخاطی و غدد مترشحه سم . عمل اصلی غدد مخاطی یا لزج همکاری در فرایند تنفس بوسیله پوست است . اگرچه برخی تصور می کنند که این ترشحات نقش ثانویه ای نیز د حفاظت دارند و این نقش بواسطه وجود الکالوئیدی در آن است که به عنوان یک مخدر ( بیهوش کننده ) عمل می نماید .
غددی که سم زیادی ترشح می کنند ، گاهی اوقات آنچنان کوچک هستند که توسط چشم غی مسلح قابل رویت نمی باشند ، اما اغلب به صورت برآمدگیهای واصح و برجسته ای بایکدیگر اجتماع حاصل می نمایند و در چنین حالتی گاه منافذ بوضوح برای چشم غیر مسلح قابل رویت می باشند . ترشحت این غدد دارای خاصیت اسیدی هستندو تصور میرود که بعنوان یک ماده تشنج زا عمل نمایند .
سم دوزیستان مثل سم مارها ضد عفونی نیست ، اما روی قلب وسیستم عصبی مرکزی تاثیر می گذارد .
سم وزغ اروپایی با گیاه انگشتانه مقایسه شده است . طی ازمایشهای بسیار ثابت شده که اگر سم یک وزغ به بدن جانوری تزریق شود ، باعث مرگ جانور خواهد شد که مقدار سم متناسب با اندازه جانور است .
اگر سگ جوانی یک بار وزغی را به دهانش بگیرد ، هرگز این عمل را تکرار نخواهد کرد ، و شابد به مدت 24 ساعت یا حتی بیشتر پس از این کار متحمل ناراحتی های زیادی گردد . مارها بدون هیچ ناراحتی ظاهری وزغها رامی خورند . راسوهای متعفن یا اسکانک ها به عنوان غذا ، علاقه زیادی به وزغها دراند ، اما قبل از اینکه آنها را بخورند ، بشدت وزغها را در زیر پنجه های خود برروی چمن ها ویا سایر سبزی های زمینی می غلتانند تا سم از غده سمی آنها خارج شده ، روی چمن ها مالیده شود .
تغذیه قورباغه کیسه دار فلوریدا از وزغها است ، اما بلافاصله پس از متورم شدن وزغ ، سم را از دهان خود پرتاب می کند که اگر قورباغه در آب قرار گرفته باشد این سم در سطح آب بصورت توده های کف مانند سفید و مشخصی شناور میشود .
قورباغه ها نسبت به وزغها سم کمتری در پوست دارند وبعنوان غذای تمام انواع جانوران بخصوص پرندگان بکار میروند . حواصیل ها بیشتر از قورباغه های سمی تغذیه می کنند ، قورباغه های پلنگی در معده پرنده ای بنام غواص یافت شده اند .
سمی که از پوست دوزیستان بدون دم ترشح میشود دارای خاصیت دفاعی در برابر جانورانی است که از آنها تغذیه می کنند و روی انسان اثری ندارد .ترشحات سمی ، حتی اگر روی دستها مالیده شوند نمی توانند باعث ایجاد یا تشکیل زگیل گردد ، ولی در صورتیکه از دستها بداخل دهان یاچشمها برده شود باعث سوزش یا حساست زیاد و درد بسیار در آن ناحیه میگردد .
گفته شده است که یک ویولنیست آلمانی قبل از شروع به نواختن ، عمدا" وزغها را بدست می گرفته است تا ترشحات آنها از تعرق زیاد دستها جلوگیری نماید .