موقعیت جغرافیایی – کرمان
استان کرمان با 175069 کیلومتر مربع وسعت در جنوب شرقی ایران واقع شده است. این استان بعد ازخراسان دومین استان پهناور کشور است و حدود 11 درصد از خاک ایران را در برگرفته است. شهرهای مهم‌استان کرمان عبارتند از: بافت، بردسیر، بم، جیرفت، رفسنجان، زرند، سیرجان، شهربابک، کرمان و کهنوج.
استان‌کرمان در سال 1375 حدود 2004 هزار نفر جمعیت داشت که از این تعداد 9/52 درصد در نقاط شهری، 46درصد در نقاط روستایی ساکن بوده‌اند. و 1/1 درصد آن نیز غیر ساکن بوده است. شهرستان کرمان به عنوان مرکزاستان با حدود 80 درصد جمعیت شهرنشین، توسعه یافته‌ترین و وسیع‌ترین شهر استان است.
ارتفاعات استان کرمان دنباله رشته کوههای مرکزی ایران است که از چین خوردگیهای آتشفشانی آذربایجان‌شروع و با انشعاباتی در فلات مرکزی تا بلوچستان امتداد می‌یابد این رشته کوهها دشت‌های وسیعی را در سطح‌استان پدید آورده‌اند. بلندترین این ارتفاعات کوههای بشاگرد کوهبنان است که قلل دیگری از قبیل طغرل الجرد،پلوار، سیرچ، ابارق و تهرود را در میان خود جای داده است. کوههای دیگری که از یزد تا کرمان و چاله‌جازموریان کشیده شده‌اند، قله‌های مهمی از قبیل مدوار، شهر بابک، کوه‌پنج، چهل تن، لاله‌زار، هزاربحر آسمان‌و… در میان آنان سر بر آسمان کشیده‌اند.
آب و هوا – کرمان
ارتفاعات و پستی و بلندی‌های استان، شرایط اقلیمی ویژه، آب و هوای متفاوتی را در نواحی مختلف‌استان بوجود آورده‌اند. نواحی شمال، شمال غربی و مرکزی، آب و هوای خشک و معتدل دارد و آب و هوای‌نواحی جنوبی و جنوب شرقی آن گرم و نسبتاً مرطوب است. آب و هوای مرکز استان (شهر کرمان) خشک ونیمه معتدل است و حداکثر مطلق درجه حرارت آن 6/39 درجه و حداقل مطلق درجه حرارت آن 7- درجه‌سانتی گراد گزارش شده است. متوسط درجه حرارت استان در ماه‌های فروردین تا تیر ماه بین 20 تا 25 درجه‌سانتی‌گراد می‌باشد. این ماهها مطلوب‌ترین زمان مسافرت برای گردش و بازدید از دیدنی‌های استان است.
تاریخ و فرهنگ- کرمان
در برخی از مدارک تاریخی و جغرافیایی این منطقه کرمان، کارمانیا (Karmania)، ژرمانیا (Jermania) و کرمانی (Karmani) ذکر شده است. بعضی از جغرافیدانان نام قدیم این شهر را گواشیر (Govasir) و برخی هفتواد می‌دانند (داستان کامل آن در شاهنامه آمده است). به استناد منابع تواریخ عرب و یهود، کرمان منسوب به کرمان بن هیثال بن ارفخشد بن سام بن نوح است و نام آن در کتیبه بیستون به صورت یویته ذکر شده است. در دوره ساسانیان فرمانروای کرمان، عنوان شاه داشت چنان که بهرام چهارم (۳۸۸ – ۳۸۹) به مناسبت این که در زمان پدرش والی کرمان بود به کرمانشاه (شاه کرمان) معروف بود. در این دوره سیرجان مهم‌ترین ناحیه کرمان محسوب می‌شد. استان کرمان از نظر جاذبه‌های طبیعی نیز یکی از مناطق جالب توجه ایران است. چشمه‌های آب‌معدنی و گرم، تفرجگاه‌ها، فضاهای سبز، ارتفاعات و قله‌ها، دریاچه‌ها و آبگیرها، مناطق حفاظت شده وجاذبه‌های ویژه کویری از جمله عناصر زیبای طبیعی استان هستند. نگاهی به سیمای جهانگردی‌شهرستان‌های‌استان توان‌های بالقوه و بالفعل این استان پهناور را بیش از پیش آشکار می‌سازد. ذیلاً شهرهای استان کرمان ازنظر موقعیت و جاذبه‌های توریستی مورد اشاره قرار می‌گیرند: سابقه سکونت و استقرار انسان در سرزمین کرما به هزاره چهارم قبل از میلاد می‌رسد. این منطقه یکی ازقدیمی‌ترین نواحی ایران به شمار می‌رود و در گذر زمان گنجینه‌های فرهنگی و تاریخی گرانبهایی در آن پدیدآمده است که جلوه‌هایی از تمدن و مدنیت ایرانی را به نمایش می‌گذارد. هر فضای تاریخی کرمان بیانگر بخشی‌از زوایا و ابعاد زندگی مردم و حکومت‌های محلی این مرز و بوم است.
نظرات بسته شده است.