تمام دوزیستان مانند ماهی ها و خزندگان خونسردند ، یعنی دمای بدن ان ها متغیر است و بستگی به درجه حرارت محیط دارد و همین دلیل دوزیستان می توانند افزایش گرما و سرما را تحمل کنند.
اما بشدت تحت تاثیر آنها قرار می گیرند . باکاهش درجه حرارت سرعت فرایندهای تنفس وگردش خون تدریجا" کم می شود و جانور بتدریج سست تر می گردد تااینکه به خواب می رود. با افزایش درجه حرارت از 20 تا 30 درجه سانتیگراد که در گونه های مختلف فرق می کند ، این جانوران دوباره فعال می شوند .
گونه های دوزیستان بدون دم می توانند سرمای زیادی را تحمل نمایند حتی دمای صفر درجه در آب یک برکه ، به شرط آنکه گل موجود در کف برکه موجب مرگ نشود ،برای آنها قابل تحمل می باشد . در چنین شرایطی گردش خون و تمام فرایندهای حیاتی ممکن است متوقف شوند ، اما اگ دمای خون و پروتوپلاسم قلب خیلی زیاد در زیر نقطه صفر ( یخ زدن ) سقوط ننماید ، قسمتهای یخ زده آسیبی نخواهند دید . از آن رو که خواب زمستانی در نمونه های مختلف در درجه حرارتهای متغییری زیر 10 درجه سانتیگرادالقاء می شود ، می توان حدس زد که چرا دوزیستان در منهی الیه مناطق شمالی یافت نمی شوند .
در پائیز ، هنگامی که قورباغه ها یا وزغها این کندی و غیرفعال بودن اعمال بدن را احساس می کنند ، به سوراخهای زیر زمینی داخل خاک یا جاهای دیگر می خزند . عمق سوراخهای زیر زمینی بسته به اینکه مکان انتخاب شده در عمق برکه ، زیر کنده درخت یا سنگها و یا در زمین روباز باغها و مزارع باشد و نیز بسته به گونه و سن جانور و در مراحل بعد بر حسب اندازه و قدرت جانور ممکن است کم یا زیاد باشد .
همان طور که ذکر شد زمستان خوابی یاخواب با تداوم سرما القا ء شده و تا افزایش دما ادامه می یابد .اگر به هر دلیلی شرایط آب و هوای نقطه انتخاب شده تغییر نموده یا به طور تصادفی دوزیست به عمق مناسب ، غار یا موقعیت سرد دیگری هدایت شود که در آنجا درجه حرارت بالاو مناسبی هرگز ایجاد نگردد ، ممکن است زمستان خوابی به مدت چندین سال ادامه یابد ، تا اینکه در اثر خواب ، موجود از فرسودگی نیروهای حیاتی خود تلف شود ، بر این اساس قورباغه هایی که یخ زده اند همیشه در حالت خواب یافت می شوند .
دوزیستان بدون دم درجات حرارت پائین را بهتر از درجات حرارت بالا تحمل می کنند .
تصور میشود که دوزیستان بدون دم در آب 40 درجه سانتیگراد می میرند . بدین ترتیب تعداد زیادی از لاروها و قورباغه های آبی اغلب در برکه های کم عمق مناطق گرم تلف می شوند .
قورباغه ها و وزغهای خشکی در مواجهه با گرمای هوا در زیر سنگها و در نواحی سایه دار پنهان شده و یک دوره تابستان خوابی را می گذرانند تا زمانی که درجه حرارت محیط پائین بیاید و فعالیتهای عادی خود رااز سر گیرند . قورباغه های درختی نسبت به وزغها و قورباغه های آبی میتوانند درجه حرارتهای بالاتری را تحمل نمایند با اینکه وزغها و قورباغه های آبی پوست خشکی دارند . گفته میشود که قورباغه های درختی می توانند در برابر خورشید و دمای 60 درجه سانیتگراد (120درجه فارنهایت ) قرار بگیرند . این حالت احتمالا" به علت کاهش دما در نتیجه تبخیر رطوبتی است که بوسیله پوست آنها صورت میگیرد .
با سپاس و احترام نظر به اینکه مطالب کامل و کوتاه مفید.اما تمام نیاز اولیه هر جستجوگر را بپایان میرساند. بهترین سایت جامع بوده وخرسند از اینکه سایت شما را پیدا ودیدم.
نوروز تان همواره پیروز.