روباه ترکمنی

نام علمی : Vulpes Corsac نام انگلیسی:  Corsac fox ,Steppe fox   نام فارسی: روباه ترکمنی

(روباه سردم سیاه، روباه کُرساک)  (ترکمنی: اوغان تلکی)

مشخصات: از نظر ظاهری شبیه روباه معمولی است ولی جثه‌اش کوچک‌تر و دست و پایش بلندتر است. مشخصه اصلی این روباه دم نسبتاً کوتاهی است که برخلاف سایر روباه انتهای آن به زمین نمی‌رسد. رنگ موهای انتهایی دم برخلاف روباه معمولی و روباه شنی، قهوه‌ای تیره یا سیاه است. گوش‌ها نسبتاً نوک تیز ولی در پایین پهن و رنگ پشت آنها دارچینی روشن است. در فصل زمستان موها بسیار بلند و رنگ آنها به خاکستری متمایل به سفید تبدیل می‌شوند، به طوری که فقط نوک گوش‌ها قابل مشاهده است. پوشش تابستانی کوتاه و به رنگ نخودی متمایل به قرمز است.

اندازه‌ها: طول سر و تنه حدود ۵۰ تا ۶۰ سانتی‌متر، دم ۲۵ تا ۳۵ سانتی‌متر.

زیستگاه: مناطق استپی و بیابانی.

پراکندگی: در ایران فقط در نواحی ترکمن صحرا زندگی می‌کند.

پراکنش جهانی:‌ آسیای مرکزی، سبری تا تبت.

عادات: اغلب شبگرد است. به صورت انفرادی زندگی می‌کند ولی نسبت به سایر روباه‌ها اجتماعی‌تر است. گاهی چندتای آنها در یک لانه مشاهده می‌شوند، معمولاً در لانه متروکه حیواناتی نظیر رودک ساکن می‌شود. حیوانی بسیار چابک و بازیگوش است و می‌تواند از درختان بالا برود. در گذشته شکار آن با عقاب متداول بوده است. بعضی نیز آن را به عنوان حیوان خانگی نگهداری می‌کرده‌اند. این روباه، سرعت کمی دارد، به طوری که یک سگ معمولی می‌تواند آن را به آسانی بگیرد.

غذا: معمولاً از جوندگان نظیر جربیل بزرگ، خرگوش، خارپشت، پرندگان، خزندگان، قورباغه، حشرات، لاشه حیوانات و مواد گیاهی تغذیه می‌کند. معمولاً، پوست خارپشت‌هایی که توسط این روباه شکار شده‌اند، در نزدیک لانه مشاهده می‌شود. سایر خصوصیات شبیه روباه معمولی است.

وضعیت فعلی: به علت باارزش بودن پوست این حیوان، شکارچیان با استفاده از وسایل مختلف، آن را تعقیب و شکار می‌کنند. به همین علت جمعیت روباه ترکمنی به شدت کاهش یافته و خطر انقراض، نسل آن را تهدید می‌کند.