ساز کوبه ای دوار و یک طرفه با قطری حدود 35 تا 45 سانتی متر است. در برخی موارد حلقه هایی به آن آویزان می کنند تا صدای متفاوتی ایجاد شود. دایره به طور معمول ساز مجالس شادی است و تقریباً در تمام ایران رواج دارد. پوست آن از پوست بره تهیه می شود. در دوره جدید نوع طلقی آن با استفاده از مواد پلاستیکی، رواج گسترده ای یافته است.
این ساز متشکل است از حلقه ای چوبی به عرض 5 تا 7 و قطر دایره ای از 25 تا 40 سانتیمتر که بر یکی از سطوح جنبی دایره ای شکل آن پوست کشیده شده و در جدار داخلی ساز حدود چهل حلقه فلزی کوچک به فواصل مساوی آویزان شده است. در یکی از نقاط جدار چوبی سوراخی است که نوازنده انگشت شست دست راست را در آن داخل می کند و به این وسیله ساز را نگه می دارد و با بقیه انگشتان هر دو دست بر پوست می کوبد و در عین حال ساز را کمی سریعتر حرکت می دهد تا حلقه های کوچک داخلی، همراه با صدای کوبیدن انگشتان صوتی زنگ وار نیز حاصل کنند. هیچ یک از اصوات ساز حائز ارتفاع معین نیستند. این ساز بیشتر شهری است تا محلی.