ترکمن ها چند نمونه نی دارند که دو نمونه به نام های "یده بوقوم" (yeddeh buqum) و "توی کیک" (toy kik) معروف تر و رایج ترند. یده بوقوم طولی حدود 80 تا 90 سانتی متر دارد و شیوه دمیدن در آن با تمام نی های مناطق بومی ایران متفاوت است. به عبارتی نوازنده دهانه نی را به جای آن که در کنار لب های خود قرار دهد، آن را به داخل دهان می برد و با کمک دندان ها و زبان خود، می نوازد. این روش نواختن به نی نوازی دندانی هم معروف است. شیوه نی نوازی شهری موسیقی ایران نیز در یک صد سال اخیر به همین صورت بوده است و برخی پژوهشگران معتقدند که احتمالاً نوازندگان شهری با بهره گیری از تکنیک نی نوازی ترکمنی به نواختن نی دندانی روی آورده اند. توی کیک به مراتب طول کوتاه تری دارد و شیوه نواختنش همانند نی های سایر نقاط ایران به صورت دمیدن هوا از طریق لب های نوازنده است.
