در زمان اجرای برنامه های زمستانی کوتاه و یا بلند مدت سرمای شدید هوا، بوران و حجم برف و نقصان در وسایل و پوشاک به خصوص کفش های کوهنوردی از جمله مواردی است که همواره جان کوهنوردان را تهدید می کند.
وضعیت دشوار هوایی حتی اگر به مرگ منتهی نگردد در شرایطی که از پوشاک مناسبی برای پوشاندن دست ها و بدن و بخصوص زمانی که از کفش مناسب برخوردار نباشیم خطر سرمازدگی حتمی را در پی دارد. سرمازدگی در کوهستان بطور عمده بر دو نقطه خاص از بدن به صورتی سریع و آنی اثر می گذارد. این نفاط عبارتند از انگشتان دست و سپس انگشتان پاها.
در صورت وقوع سرمازدگی هرگز عضو سرمازده را مالش ندهید، تاول ها را نترکانید و عضو سرمازده را در معرض گرمای مستقیم یا آتش قرار ندهید.
راه رفتن روی پای یخ زده ممنوع است. و اما چه باید کرد ! ابتدا کوهنورد سرمازده را باید از محل سرد به جای گرم تری منتقل کرد و او را خوب پوشاند. سپس عضو سرمازده را برهنه کنید و از رفع فشار احتمالی وسایلی مانند، ساعت، انگشتر و کتر و بندپوتین مطمئن شوید.
امدادگر باید عضو سرمازده را زیر بغل خود قرار دهد و یا با دست خود و لباس بدون مالش آن را گرم کند و در صورتی که آب با 400 سانتیگراد حرارت در دسترس بود عضو را داخل آن غوطه ور نماید. این کار را در چندین نبت هر بار به مدت 20 دقیقه انجام دهید. گرم شدن و برگشت عضو به حالت عادی بی اندازه دردناک است. پس از آن ضمن آنکه پنجه و انگشتان را از یکدیگر جدا نگه می دارید آنها را باند تمیز ببندید.
فراموش نکنید که مهم ترین درمان فوری پس از گرم کردن عضو سرمازده، تمیز نگه داشتن آن به منظور جلوگیری از هر گونه عفونت بعدی است.
گوش ها را باید به آرامی پانسمان کرد و سریع به پزشک مراجعه نمود.
نظرات بسته شده است.