سرما زدگی

دمای بدن در آب و هوای خیلی سرد ممکن است پایین بیاید. بدن در برابر این حالت یک سری عکس العمل از خود نشان می دهد. در صورت عدم موفقیت عکس العمل های جبرانی در جهت حفظ حرارت طبیعی بدن، دمای بدن به تدریج از 37 درجه به کمتراز 35 درجه می رسد. علائمی که در سرمازدگی مشاهده می شود، از خفیف تا بسیار شدید، عبارت اند از: احساس سرما و لرز، رنگ پریدگی، گیجی و کاهش سطح هوشیاری، سفتی عضلات و تکلم نامشخص، کبودی لب ها و انگشت ها، از دست دادن حافظه و قدرت شناخت، کاهش ضربان قلب و تنفس، کاهش فشارخون.

در سرمازدگی شدید نباید از منابع حرارتی مستقیماً استفاده شود چرا که می تواند بسیار خطرناک باشد و بیمار دچار شوک شود. مصدوم اجازه نوشیدن مایعات و اجازه فعالیت ندارد. در صورت امکان، دادن اکسیژن به وی بسیار حائز اهمیت است.

اقدامات اولیه: در چنین شرایطی باید از گرم کردن ناگهانی فرد مستقیماً خودداری نمایید و به مصدوم کمک کنید تا به تدریج و با حرارت بدن خود دمای بدن را به حد طبیعی برساند.

به همین منظور باید فرد مصدوم را به مکانی گرم منتقل کرد و لباس های خیس او را در آورد و دور بدنش پتو پیچاند. اگر مصدوم بیهوش باشد علاوه بر انجام موارد فوق، او را به پهلو بخوابانید. در صورتی که سرمازدگی در حد متوسط باشد می توان از منابع حرارتی ملایم مثل کیسه آب گرم استفاده کرد ولی در سرمازدگی شدید نباید مستقیماً از منابع حرارتی استفاده شود چرا که می تواند بسیار خطرناک باشد و بیمار دچار شوک شود. مصدوم اجازه نوشیدن مایعات و اجازه فعالیت ندارد. در صورت امکان، دادن اکسیژن به وی بسیار حائز اهمیت است؛ کنترل مرتب نبض و تنفس و در صورت ایست قلبی- تنفسی، انجام Cpr (عملیات احیا) ضروری است.