سهره ی مغولی

نام علمی : Rhodopechys Mongolica نام انگلیسی: Mongolian Trumpeter Finch     نام فارسی: سهره ی مغولی

مشخصات ظاهری: این پرنده 14 سانتیمتر طول دارد و کوهستان نشین است. شبیه سهره ی صورتی بوده و سهره ی بالغ تولید مثل کننده به واسطه ی سفیدی بزرگ روی بال ها و پاهای نر دارای لکه ی کوچک گلی رنگی روی دمگاه سفید است (سطح گلی رنگ روی دمگاه سهره ی صورتی بزرگتر است) و رنگ گلی صورتی روی گلو متغیر بوده ود رسینه و پهلوها نیز اثر همین رنگ دیده می شود. درقاعده ی پرهای بزرگش رنگ قرمز گلی نیز دیده می شود.( که در سهره ی معمولی، گلی خاکستری بدون سفیدی است). در پرهای دم سفیدی و در نوار ابرویی رنگ گلی دیده می شود. پرنده ی ماده تولید مثل کننده رنگ پریده تر و پهلوها مانند پرنده ی نر صورتی است. درپر و بال تازه در پاییز هر دو جنس شبیه هم و مانند پرنده‌ی ماده ی تولید مثل کننده اند. پرنده ی جوان شبیه پرنده ی ماده است اما در پر و بالش رنگ شنی قهوه ای دیده می شود. و زیر تنه فاقد رنگ صورتی است. در پرنده ی نابالغ، عمدتا رگه‌های سفید و سیاهی در دم دیده می شود.

صدا: صدای این پرنده ظریف و آرام شبیه «دی و- وود» یا « دیو دیوو»و یا «دی دی ود» شنیده می شود و کیفیتی شبیه گنجشگ کوهی یا سهره ی سینه سرخ مانند»تی یوک-تییوک- تیویک» دارد . گاهی نیز صدای سوت مانندی شبیه « توووی ت- توووی ت- تو-تو-چوررره- وی – وی –چورررره» شنیده می شود.

زیستگاه: این پرنده در مناطق کوهستانی در ارتفاع 2700 متر به بالا بیابان های خشک و بکر و سنگی نیمه بیابانی و شیب های سنگی کوهستان به سر برده و لابلای صخره ها و زیر بوته ها آشیانه می سازد. در ایران بومی و نسبتا فراوان است.

حفاظت: ابتدا باید بررسی دقیقی از وضعیت این پرنده صورت گیرد تا براساس آن برای حفاظتش برنامه ریزی شود.