سیرجان ، بعد از اسلام و تا اواسط قرن دهم میلادی شهر عمده و مرکز ایالت کرمان بوده که "شیراجان" هم گفته شده است. سیرجان تقریبا" در هشت کیلومتری مشرق شهر جدید سعید آباد قرار داشته و در آن زمان والی کرمان نیز " سیرگان" بوده و بنای آن به بهمن پادشاه اشکانی نسبت می دهند و در استیلانی عرب آن را معرب کردند وسیرجان نامیدند. شهرستان سیرجان در فاصله ۱۷۵ کیلومتری جنوب غربی کرمان واقع شده و از شمال به شهرستان رفسنجان ( ۲۳۰ کیلومتر) و شهر بابک ( ۷۰ کیلومتر)، از جنوب به استان هرمزگان، از مشرق به شهرستانهای بافت ( ۱۲۹ کیلومتر) و بردسیر و از مغرب به استان فارس محدود است. سیرجان بین کوههای مرکزی و کوههای شرقی زاگرس قرار گرفته و مهمترین ارتفاعات ان عبارتند از کوه پنج، چهار گنبد، بید خوان و کوه " عین البقر" . از نواحی پست و هموار این شهرستان می توان دشت کویر در غرب و دشت حاصلخیز " قطبیه"را در شرق این شهر نام برد که بین سیرجان و بافت قرار دارد. آب و هوای سیرجان نیمه بیابانی است. در تابستان نسبتا" گرم و خشک و در زمستان سرد و در بهار همراه با بارندگی است. منشا اصلی بارندگیهای این شهرستان، توده هوای غربی و اثر هوای مرطوب اقیانوس هند است. مهم ترین رودخانه های سیرجان عبارتند از: تنگوییه ( پلنگی) و رودخانه حسین آباد که هر دو فصلی هستند. پوشش گیاهی و جانوری: گیاهان جنگلی سیرجان بیشتر در زمینه قیچ، قاق و انواع گون ( کتیرا) است. حیوانات این منطقه در کوهستانها روباه، گرگ، کفتار، پلنگ، قوچ و میش " کل" و در دشتها آهو، گورخر و پرندگانی از قبیل کبک، سینه سیاه و تیهو هستند. زبان مردم سیرجان فارسی است ولی عشایر به زبان ترکی نیز تکلم می کنند. مهم ترین ایلات سیرجان عبارتند از: افشار، ارشلو، قرایی، بچاقچی و شول. در اراضی حاصلخیز قطبیه آثار خرابه های " قلعه سنگی" که بر روی صخره ا ی بنا شده است دیده می شود که قدرت نظامی فوق العاده ای داشته و اعراب آن را مرکز حکومت ایالت کرمان قرار داده بودند. سایر بناهای تاریخی سیرجان عبارتند از امامزاده احمد، امامزاده علی و آتشکده فیروزه سیرجان به علت موقعیت خاص جغرافیایی و قرار گرفتن بر سر راههای ارتباطی کرمان، یزد، بندرعباس، شیراز و نیز به سبب وجود اراضی حاصلخیز و منابع معدنی از دیرباز مورد توجه بوده است. فعالیتهای اقتصادی مردم سیرجان را ایلات و عشایر انجام میدهند و فراورده های دامی آن نقش مهمی در خودکفایی این شهرستان ایفا می کنند. این شهرستان با وجود داشتن استعداد کافی در زمینه صنعتی و بهره مندی از منابع معدنی و انسانی، درگذشته رونق صنعتی چندانی نداشته است. اخیرا" پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران کارخانه هایی در سیرجان تاسیس شده که از آن جمله می توان معدن آهن " گل گهر" ، کارخانه های تولید گچ، پلاستیک سازی، سرامیک سازی و صنعت پیچ و مهره را نام برد. علاوه بر معدن آهن گل گهر، معادن تنگوییه و چنگال نیز در سیرجان وجود دارند که سنگ مرمر آنها معروف است و یک معدن سنگ سفید چینی هم دارد که با ایجاد کارخانه چینی سازی در سیرجان، در جهت خودکفایی و جلوگیری از بیکاری در این شهرستان گامهای موثری برداشته شده است. از زمانی که سیرجان به منطقه ویژه اقتصادی تبدیل و فرودگاه آن راه اندازی شده رونق فراوانی در زمینه اقتصادی پیدا کرده است. تبدیل شدن سیرجان به منطقه ویژه اقتصادی پیدا کرده است. تبدیل شدن سیرجان به منطقه ویژه اقتصادی و راه اندازی فرودگاه رونق فراوانی در زمینه اقتصادی برای سیرجان به همراه داشته است.
نظرات بسته شده است.