یکی از علل مرگ و میر در محیط های طبیعی در اثر گزیدگیها نه در اثر سم تزریق شده به بدن مصدوم بلکه به دلیل یک واکنش دفاعی در بدن انسان به نام آنافیلاکسی است. بدین معنی که فرد مصدوم میتواند در اثر شوک آنافیلاکسی حتی با گزش یک زنبور هم جان خود را از دست بدهد. آنافیلاکسی واکنش آلرژیک بسیار شدیدی است که ناگهانی شروع می‌شود و بسیاری از قسمت‌های بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد. آنافیلاکسی معمولا با علایمی همچون ضایعات پوستی، خارش، تورم گلو و افت فشار خون همراه است. علائم آنافیلاکسی به طور متوسط بین ۵ تا ۳۰ دقیقه ظاهر می‌شوند. علائم معمولا شامل برآمدگی‌هایی روی پوست (کهیر)، خارش، صورت و پوست سرخ (برافروختگی)، یا لب‌های متورم است. علائم تنفسی شامل تنگی نفس، تنفس دشوار و همراه با صدای خس خس، یا تنفس دشوار و با صدای بلند (همراه با سوت) است. علائم معده و روده شامل درد شکم، اسهال، و تهوع است. ضربان قلب ممکن است خیلی تند، یا خیلی کند گردد (دیس ریتمی قلبی)، و یا ممکن است قلب از تپش باز بماند (ایست قلبی).
توجه داشته باشید نیمی از افرادی که در اثر آنافیلاکسی جان خود را از دست می‌دهند پیش تر هیچ سابقه واکنش قابل توجه و سیستماتیکی نداشته اند از این رو حتی در مواقعی که مطمئن هستید مار، عقرب و سایر حشرات که فردی را مورد گزش قرار داده اند سمی نبوده اند انتقال سریع مصدوم به نزدیکترین مرکز درمانی باید در اولویت قرار گیرد. در صورت سفر به مناطقی که فاصله زیادی تا مراکز درمانی دارند همراه داشتن آدرنالین و تزریق عضلانی آن از مرگ مصدوم جلوگیری میکند. آدرنالین را میتوان خارج از محیط آزمایشگاهی در صورتی که در برابر تابش مستقیم نور نباشد نگهداری کرد.