|
نام علمی : Monticola Solitarius نام انگلیسی: Blue Rock Thrush نام فارسی: طرقه ی آبی (طرقه ی کبود، طرقه ی بنفش )
|
 .jpg) |
مشخصات ظاهری: این پرنده، 21 سانتیمتر طول دارد و اندازه و طول دمش بزرگتر از طرقه ی کوهی است. پرنده ی نر به واسطه ی پرو بال تماما آبی کدر و بال های اندکی تیره تر، به سهولت شناخته می شود ( ممکن است از دور سیاه به نظر آید). در زمستان، ممکن است در پروبالش رگه های نخودی دیه شود. پرنده ی ماده، شبیه ماده ی توکای سیاه، با منقار بزرگتر ، دم کوتاهتر و زیر تنه ی با خال هی نخودی کدر است. روتنه قهو های تیره با رگه های نخودی کدر است. پرنده ای خجالتی و ساکت است که روی صخره ای می نشیند و اغلب شبیه مگس گیر برای گرفتن حشرات سریعا بلند می پرد.
صدا: صدای این پرنده، تقریبا شبیه توکای سیاه است اما حالت بسیار افسرده ای دارد به صورت « چاک» و صدای بلند «ته سی» یا آرام « هی د» شبیه توکای کوهی شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در مناطق صخره ای بیابانی، کوهستان ها وقله ها تا سطح دریا به سر بردوه و در زمستان به صورت عبوری در مناطق درختی نیز دیده می شود و لابلای سنگ ها یا ساختمان های روستایی آشیانه می سازد. در ایران نیمه مهاجر و نسبتا فراوان است.
حفاظت: چنین به نظر می رسد که این پرنده در حال حاضر، نیازی به حفاظت ندارد.
نظرات بسته شده است.