پستانداران دارای عادات غذایی متفاوتی هستند. بعضی از گونه ها رژیم غذایی خاصی دارند و فقط از یک منبع غذایی استفاده می کنند، مانند اکثرخفاش های ایران که فقط از حشرات تغذیه می کنند. گروهی دیگر نظیر خارپشت ها و خرس ها قادرند از منابع غذایی مختلف اعم از گیاهی و جانوری استفاده کنند. اکثر علف خواران در فصول بهار و تابستان از گیاهان تازه و آبداری که در دسترس شان قرار دارد تغذیه می کنند، ولی در فصل زمستان که منابع غذایی کاهش می یابد، رژیم غذایی خود را تغییر میدهند. برای مثال در فصل زمستان خرگوش از پوست درختان، سنجاب ایرانی از دانه های بلوط، شوکا از برگ های سبز تمشک و بسیاری از جوندگان از دانه هایی که ذخیره کرده اند استفاده می نمایند. اکثر گوشت خواران نظیر روباه، گرگ و پلنگ ترجیح می دهند از منابع غذایی سهل الوصول و قابل دسترس استفاده کنند. برای مثال گرگ ها که در گذشته از طعمه هایی مانند قوچ و میش، کل و بز و مرال تغذیه می کردند به علت کاهش شدید جمعیت این طعمه ها ترجیح می دهند که از جوندگان، حشرات و دام های اهلی که به آسانی در دسترس آنها قرار دارد استفاده کنند. در مناطق شمالی آذربایجان غربی گرگ ها به خوردن هنداونه روی آورده اند، به طوری که در حال حاضر در مناطقی مانند مراکان واقع در آذربایجان غربی گرگ ها یکی از مهم ترین آفات این محصول به شمار می روند. در مناطق دشت ترکمن صحرا روباه معمولی و در مناطق کویری یزد نیز روباه شنی ازآفات هندوانه محسوب می شوند.
برخی از پستانداران نظیر خارپشت ها، خفاش و سنجاب زمینی به مجرد سرد شدن هوا و کمیاب شدن مواد غذایی برای مدتی که امکان دارد از چندین ماه تجاوز نماید به خواب زمستانی ( Hibernation ) فرو می روند. در حالت خواب زمستانی درجه حرارتبدن به شدت کاهش یافته و ضربان قلب نیز که دربرخی گونه ها حدود 200 بار در دقیقه است ممکن است به حدود پنج بار در دقیقه برسد. در طول خواب زمستانی حیوان اصلا غذا نمی خورد و در حالتی شبیه بیهوشی کامل به سر می برد و این حالت تا گرم شدن هوا ادامه دارد. در مناطق گرم بیابانی هم که آب و غذا در فصل تابستان نایاب است برخی از پستانداران نظیر سنجاب ناخن دراز و یا بعضی از دوپاها در لانه زیر زمینی خود به خواب زمستانی( Aestivation ) فرو میروند که با کاهش دمای بدن و تعداد ضربان قلب و حالتی شبیه بیهوشی حیوان همراه است.