• عدم آگاهی اقشار مختلف مردم نسبت به اهمیت حیات وحش، ترس بی‌مورد از حیوانات وحشی و نداشتن انگیزه جهت حمایت و حفاظت از آنها.
• ضعف سازمان حفاظت محیط زیست در اعمال قوانین و مقررات شکار و صید، به عللی از قبیل عدم باور برخی از مسئولین و برنامه‌ریزان نسبت به ارزش‌ای منابع طبیعی و حیات‌وحش و در نتیجه عدم حمایت آنها از تحقق اهداف این سازمان، بی‌تفاوت شدن تدریجی برخی از کارکنان سازمان حفاظت محیط‌زیست و کم شدن انگیزه کاری در آنها، کمبود پرسنل و امکانات حفاظتی.
• عدم توجه اقدامات لازم به منظور آموزش و آگاه‌سازی طبقات مختلف مردم نسبت به اهمیت منابع طبیعی و حیات‌وحش و لزوم حمایت و حفاظت از آنها از طریق کتاب‌های درسی، رسانه‌های همگانی، اجرای برنامه‌های طبیعت‌گردی، ایجاد پارک‌های طبیعت، باغ‌های وحش و موزه‌های تاریخ طبیعی در مراکز استان‌ها و شهرستان‌ها.
• تخریب زیستگاه‌ها به علت تبدیل مراتع و جنگل‌ها به اراضی کشاورزی، باغات، اماکن مسکونی، کارخانه‌ها و ایجاد راه‌ها، که نتیجه آن کاهش فضای حیاتی حیوانات وحشی، تجزیه زیستگاه‌ها، جلوگیری از جابه‌جایی و مهاجرت حیوانات و دسترسی سریع و آسان شکارچیان به دامداران و زیستگاه‌های امن آنها می‌باشد.
• در اختیار قرارگرفتن صدها هزار اسلحه مجاز و غیرمجاز جنگی و شکاری در دست مردم، به خصوص عشایر و روستانشینان و عدم رعایت قوانین و مقررات مربوطه، مانند شکار حیوانات در فصول ممنوعه یا در مناطق تحت حفاظت سازمان به ویژه در زمان آبستنی و یا دوران شیردهی توسط برخی از آنها.
• ورود بدون ضابطه میلیون‌ها دام که چندین برابر ظرفیت قابل تحمل محیط است به زیستگاه‌های جانوران وحشی که نتیجه آن کاهش فضای حیاتی، تخریب مراتع و جنگل‌ها، اشغال چشمه‌ها، رقابت غذایی بین دام‌ها با علف‌خواران وحشی، تعقیب و کشته شدن حیوانات به وسیله سگ‌های گله و سریت امراض مشترک از دام‌های اهلی به حیوانات وحشی است.
• در دسترس قرار گرفتن اتوموبیل‌ها و موتورسیلت‌های تندرو بیابانی و تعقیب و شکار پستاندارانی از قبیل آهو، جبیر، گور، یوز، کاراکال که در مناطق به نسبت مسطح زندگی می‌کنند در روز و یا در طول شب (با استفاده از چراغ اتوموبیل و یا نورافکن).
• آلودگی‌های محیط‌زیست به‌خصوص استفاده از کودها و سموم شیمیایی که موجب کاهش تعداد پستاندارانی از قبیل حشره‌خورها، خفاس‌ها، شنگ، فُک و بسیاری از گونه‌های دیگر گردیده است.
• استفاده از طعمه‌های مسموم به منظور از بین بردن جوندگان آفت و یا کشتن جانورانی نظر پلنگ، گرگ و سمور. این اقدام علاوه بر از بین بردن حیوانات مذکور لطمه زیادی نیز به پستانداران گوشت‌خوار نظیر کفتار، روباه، شغال و همچنین برخی از پرندگان شکاری و لاشخورها وارد می‌سازد. برای مثال در اوایل دهه 1360 اکثر روباه‌های شنی و کفتارهای پارک ملی کویر به علت خوردن طعمه‌های مسمومی که توسط دامداران برای کشتن گرگ و پلنگ کار گذاشته شده بود تلف شدند. برخی بر این عقیده‌اند که یکی از عوامل انقراض ببر در ایران آغشته نمودن لاشه حیوانات شکار شده توسط این حیوان به سموم شیمیایی بوده است.
• استفاده از انواع تله‌ها برای گرفتن حیواناتی از قبیل سمور و روباه جهت استفاده از پوست آنها، گرفتن قوچ و میش و آهو برای استفاده از گوشت و گرفتن گرگ و پلنگ برای معدم کردن آنها و همچنین گرفتن نوزاد پستانداران نیز از دیگر عوامل کاهش جمعیت‌های پستانداران ایران به‌شمار می‌روند.
۲ نظرات
عالی بود مرc
خیییییللللللللللی خوف بود ممنون