غار دانیال، سلمانشهر
نام فارسی: غار پل دانیال
نام انگلیسی: Danial Cave |
غار دانیال در موقعیت جغرافیایی N363907 E511046 در استان مازندران واقع است. دومین غار بزرگ رودخانه ای ایران بعد از غار قوری قلعه پاوه در کرمانشاه است. دمای داخلی آن در طول سال تقریبا یکسان است. جریان رودخانه از ابتدای ورود به غار تا بخش انتهایی وجود دارد که از بهم پیوستن چندین جوی و چشمه بوجود می آید. عمق این جریان در بخشهای مختلف غار متغیر می باشد ولی بطور کلی از یک متر تجاوز نمی کند. البته چندین گذرگاه و بخش در این غار وجود دارد که در هنگام بارندگی عمق آنها بالا آمده و گذر از آنها تقریبا غیر ممکن می شود.
زندگی جانوری آن محدود به پشه، خفاش و آبزیان محدودی از جمله قورباغه و خرچنگ است. پیمایش غار نسبتا ساده و در بعضی مواقع نیازمند درگیری با سنگ است.
آب داخل غار از چند چشمه کوچک که از شعب مختلف آن سرچشمه میگیرد تامین میشود و کاملا زلال و از نظر محلولات دارای درصد پایینی بوده و آن را قابل شرب میکند. دمای هوای داخل غار حدود ۲۳ درجه سانتیگراد و دمای آب چیزی در حدود ۱۷ درجه است که این دما در تمامی طول سال تقریبا ثابت است که همین ثابت بودن اجازه میدهد این غار در تمامی فصول سال حتی فصل زمستان قابل دیدار باشد اما توصیه میشود برای تماشای این غار از فصول گرم به دلیل بالا بودن دما در خارج از غار و خیس بودن کل لباسها استفاده شود. زمان لازم برای پیمایش کامل غار برای یک تیم کوچک و سریع سه و نیم ساعت و برای یک تیم متوسط بین پنج تا هفت ساعت است.
بعد از ورود به دهانه غار باید قید خشک ماندن را بزنید؛ چون از همان اول و در فاصله۱۰۰ متری دهانه غار وارد حوضچهای میشوید که برای ادامه مسیر باید تا شکم در آن فرو بروید. همینطور که جلو میروید تزئینات آهکی چند میلیون ساله به استقبالتان میآیند.
حدود ۳۰۰ متر بعد از حوضچه اول به فضای باز بزرگی میرسید که به تالار خفاش مشهور شده. تقریبا وسط این تالار تپههای بلندی قرار دارد که با فضلههای خفاشها و گِلی پوشیده شده که خیلی هم لیز است. باید از آن بالا بروید تا به قله برسید که اتفاقا کار آسانی هم نیست. روی تپه اگر سرتان را بالا بگیرید روی سقف تالار، خفاشها را میبینید که در خوابند. این کلونیهای خفاش چند متر بیشتر با شما فاصله ندارند. به هیچوجه آنها را با پرتاب چیزی بیدار نکنید. به دلیل آزارهای بازدیدکنندگان از چند سال قبل تعداد خفاشهای غار خیلی کم شده.
در ادامه چند سینهخیز و پامرغی طولانی منتظر شماست، آن هم در جایی که تا مچ در آب سرد هستید. بعد از حدود ۲۰۰ متر از سیفون اول به یک سیفون دیگر با دو اتاق بزرگ در دو طرفش میرسید. برای عبور از این نقطه باید یک صعود دو متری انجام دهید و از بالای صخره بروید. اگر به هیجان بیشتری نیاز دارید، میتوانید مسافت چند متری سیفون را از زیر آب عبور کنید؛ یعنی غواصی کنید و در آن طرف از اتاق بیرون بیایید. بعد از کمی پیادهروی به محوطه بازی میرسید که به تالار ریزان معروف شده. اینجا شاید زیباترین بخش غار باشد. چون سقف آن از استلاکتیتهای جوان، نازک و بلند و تزئینات آهکی شیری رنگ پوشیده شده. هرقدرپیش بروید دمای غار پایینتر میآید و آب کف غار هم سردتر میشود
خوبی غار دانیال این است که هر کجا که خسته شدید میتوانید از همان جا برگردید. بیشتر زیبایی این غار در نیمه اول است و انتهای غار تنگتر و سقف آن کوتاهتر است. در انتها سنگها هم تیزترند؛ طوری که در انتهای غار باید حدود ۲۰۰ متر سینه خیز مشکل را رد کنید و به مکانی برسید که دیوارههای غار دیگر آهکی و سنگی نیستند و آب از لای خاک بیرون میزند
دستری به غار از انتهای روستای دانیال قبل از شیب، جاده فرعی دست چپ را داخل شده و تا آخرین ویلا مسیر را ادامه می دهیم. از اینجا از ماشین پیاده شده و از رودخانه ای که در پایین مشاهده می گردد عبور کرده و از سمت چپ رودخانه مسیر رودخانه را تا دومین انشعاب ادامه می دهیم. پس از رسیدن به دومین انشعاب مسیر سمت چپ را به سمت بالا تا زیر دیواره ای سفید رنگ ادامه می دهیم. دهانه غار رو به شمال غربی بوده و درست در زیر این دیواره قرار دارد.
واقعا زیبا وفوقالعاده هست