“قیف” یا “گود” به فرو افتادگی های عمیق در ریگزارها گفته میشود که از تمام جهات توسط شیب های تند ماسه ای محاصره شده باشند. شیب‌های ماسه ای با افق حداکثر زاویه ۳۴ درجه می‌سازند و از این زاویه تجاوز نمی‌کنند. گودها در مناطقی که دارای هرم‌های ماسه‌ای مرتفع هستند نمود بیشتری پیدا می‌کنند. عظیمترین گودهای ماسه‌های روان در ایران در ریگ یلان بیابان لوت واقع است. تا کنون قیف‌های عظیمی در این منطقه شناسایی شده که شاخص‌ترین آنها گود چهارصد و گود سی صد است. گود چهارصد در مختصات ۳۰ درجه و ۳۰ دقیقه شمالی و ۵۹ درجه و ۳۶ دقیقه شرقی در عمق ریگ یلان و در نزدیکی مرز استانی کرمان و سیستان و بلوچستان واقع است. ارتفاع تاج بلندترین هرم ماسه‌ای مجاور تا کف قیف در حدود ۴۱۰ متر است (سارا پیرامون وهومن سلامت، بیراهه نوردان طبیعت ایران). نامگذاری قیف نیز برهمین اساس انجام شده است. (بیراهه نوردان طبیعت ایران ۱۳۹۵). در سالهای اخیر گود چهارصد و فرود از آن با خودرو به یکی از مقاصد مورد توجه کویرنوردان ماجراجو تبدیل شده است. ورود به قیف‌های ماسه‌ای با خودرو باید همواره با رعایت اصول ایمنی و اطمینان از مسیر خروج از قیف انجام گیرد. هرگونه ورود بدون تحقیق به داخل قیف‌های ماسه‌ای می‌تواند خطرات جدی به همراه داشته باشد.