این بنا در شمال محله زا وغان در سمت غرب نهرمیان محله واقع گرد یده، قسمت اعظم آن ویران گشته و تنها ایوانی رو به شرق به ارتفاع 10 متر از آن برجای مانده است . قوس بلند ایوان دارای تزییناتی آجری به صورت مربع های کوچک و بزرگ تودرتو است . در طرفین ایوان، دو گوشوار دوطبقه ساخته شده و سقف گوشوار زیرین سمت چپ فرو ریخته است و در سمت راست ایوان، دو جرز خشتی بلند و قطور و مخروبه و در اطراف آن، بقایای اتاق هایی دیده می شود . اصل بنای این مسجد در قرن دوم هجری – دوره تسلط علویان در این سرزمین- به وسیله سید ضیاء الدین محمد، فرزند بزرگ و جانشین سید زین الدین علی صالح، پسر عبیدالله بن حسین اصغربن امام زین العابدین (ع) بنا گردیده است .
نظرات بسته شده است.