این بنا در مرکز شهر و درکنار رودخانه مهاباد واقع گردیده و از آثار معماری دوره صفوی است که به سال 1089ه-.ق — دوره شاه سلیمان صفوی – به دست حکمران مهاباد، بوداق سلطان، بنا گردیده است . بنای مسجد با وسعتی حدود 1260 متر مربع با طرح مربع مستطیل، از دو بخش مسجد و مدرسه و صحن میانی تشکیل شده و دارای شبستانی ستوندار با پوشش طاق و گنبد است . این شبستان دارای 10 ستون سنگی به ارتفاع 60/2 متر با سرستون مکعب است که بربالای آن طاق های آجری زده و 18 پوشش گنبدی کم خیز بالا آورده اند . ستون ها عمدتا از سنگ یکپارچه به صورت 8 ضلعی حجاری شده و فاقد تزیینات خاصی هستند . هرستون، ازستون دیگر حدود 5/4 متر فاصله دارد و طاق های فرازین آنها توسط تیرهای چوبی به همدیگر اتصال یافته اند . این امر باعث استحکام و ماندگاری طاق و گنبد گردیده است . دربخش جنوبی شبستان، بالکنی برای زنان نمازگزار ساخته اند . در میانه ضلع جنوبی، محرابی فاقد تزیینات قرار دارد . صحن مسجد به ابعاد 12 × 19 متر درمیانه دارای حوض خانه و در سه ضلع دارای حجره ها و اتاق هایی است که به عنوان مدرسه مورد استفاده طلاب قرار می گیرد . این حجره ها دارای پوشش های طاقی هستند . ورودی اصلی مسجد، در ضلع شمالی است و بر بالای آن ، کتیبه ای با این مضمون قرار دارد : "الحمدلله الذی وفقنی لاتمام هذه المدرسه الشریفه فی ایام دوله السلطان الاعدل شاه سلیمان الحسینی الموسوی الصفوی بهادرخان خلدالله تعالی ملکه فی سنه 089 1 کتبه سهراب المکری" . مصالح اصلی مسجد ، آجر قرمز رنگ است که سبب نامگذاری مسجد به "مسجد سرخ " گردیده است . این بنا به شماره 882 به ثبت تاریخی رسیده است .
